Έρημες κι άδειες οι πλατείες
τα καταστήματα κλειστά
Θέ μου, σαν πόσες αμαρτίες
του ανθρώπου η μοίρα σου χρωστά.
Óλοι τραβούν στην αγορά
κι οι ρήτορες απ΄το μπαλκόνι
ποτίζουν τις ψυχές μ΄αφιόνι
και κόβουν χέρια και φτερά.
Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος:
Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!
Άλλοι κοιτάν αριστερά
κι άλλοι δεξιά γυρνάν το μάτι
και περιμένουν όλοι κάτι
σαν στρατιωτάκια στη σειρά.
Και προχωρούν κι οι ποιητές
με χρώματα και ουράνια τόξα
να μοιραστούνε λίγη δόξα
με του λαού τους μαυλιστές.
τα καταστήματα κλειστά
Θέ μου, σαν πόσες αμαρτίες
του ανθρώπου η μοίρα σου χρωστά.
Óλοι τραβούν στην αγορά
κι οι ρήτορες απ΄το μπαλκόνι
ποτίζουν τις ψυχές μ΄αφιόνι
και κόβουν χέρια και φτερά.
Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος:
Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!
Άλλοι κοιτάν αριστερά
κι άλλοι δεξιά γυρνάν το μάτι
και περιμένουν όλοι κάτι
σαν στρατιωτάκια στη σειρά.
Και προχωρούν κι οι ποιητές
με χρώματα και ουράνια τόξα
να μοιραστούνε λίγη δόξα
με του λαού τους μαυλιστές.
×
![]()
