Νύχτα απ' την Θήβα ξεκίνησα
άστρα και πύλες προσκύνησα
ξημέρωνε, κι αρχίνησα
Στ' άρμα του χρόνου του γόνιμου
πέρα απ' την μοίρα και μόνη μου
μου 'διωχνε ο κάμπος την σκόνη μου
στα σύνορα του ανώνυμου
Ποια πατρίδα σε διώχνει
και ποια σε χρειάζεται
ποια σε νοιάζεται
ποια γη
Μοίρα του ανθρώπου εναγώνια
Θήβα, Αλβανία, Ομόνοια
πανάρχαια και αιώνια
Ποια πατρίδα σε διώχνει
και ποια σε χρειάζεται
ποια σε νοιάζεται
ποια γη
Ποια εικόνα στα στήθια του κόσμου
τραντάζεται
σαν ανάσταση ζώντος θεού
που αργεί
άστρα και πύλες προσκύνησα
ξημέρωνε, κι αρχίνησα
Στ' άρμα του χρόνου του γόνιμου
πέρα απ' την μοίρα και μόνη μου
μου 'διωχνε ο κάμπος την σκόνη μου
στα σύνορα του ανώνυμου
Ποια πατρίδα σε διώχνει
και ποια σε χρειάζεται
ποια σε νοιάζεται
ποια γη
Μοίρα του ανθρώπου εναγώνια
Θήβα, Αλβανία, Ομόνοια
πανάρχαια και αιώνια
Ποια πατρίδα σε διώχνει
και ποια σε χρειάζεται
ποια σε νοιάζεται
ποια γη
Ποια εικόνα στα στήθια του κόσμου
τραντάζεται
σαν ανάσταση ζώντος θεού
που αργεί
×
![]()
