Le Père Noël et la petite fille, incl.Leggenda di Natale; La canzone di Marinella; Bocca di Rosa
Georges BrassensLa versione polacca di Krzysiek Wrona | |
BUŜODEROZO Ŝia nomo estis Buŝoderozo ŝi donis amon ŝi donis amon. Ŝia nomo estis Buŝoderozo ŝi donis amon por la etoso. Kiam ŝi haltis ĉe l'stacidomo de la vilaĝo Sankta Pipino ĉiuj rimarkis unuavide ke ŝi ne estis pia monaĥino. Iu amoras nur pro enuo iu amoras pro profesio Buŝoderozo nek unu nek dua ŝi ja amoras pro pasio. Sed la pasio ofte instigas al la satiĝo de propra volo ne kalkulante ĉu la kunulo havas edzinon aŭ fraŭlan vivrolon. Tiel okazis, ke ŝi abrupte estis nomita la "virinaĉo" de ĉiuj hundinoj de la vilaĝo ekkoleraj pro perdo de l'kaĉo. La edzinaro de vilaĝeto tamen ne brilas pro iniciatemo iliaj venĝoj nur restis fivortoj de venĝaj agoj nur restis la emo. Oni jam scias ke ĉiuj konsilas sentante sin Jezuo en la templo, oni jam scias ke ĉiuj konsilas se ne plu eblas la fia ekzemplo. Tiel okazis ke maljunulino kiu neniam estis edzino nun prenis finfine la guston ja frandan solvi problemon por ĉiuj tre grandan. Kaj retorike al kokritulinoj ŝi paroladis: "Ha stultulinoj, la ŝtelo de amo estos punita ĉar de la leĝo ĝi estas regita. Kaj ili iris al policestro sen ia timo, kun sia plendo "Tiu aĉulino havas klientojn certe pli multe ol po granda vendo". Kaj tuj alvenis la policistoj kun la bastonoj kun la bastonoj kaj tuj alvenis la policistoj kun la vizaĝoj de tre feraj homoj. Estas konate ke la policistoj ofte ne agas laŭ propraj leĝdevoj, sed ne kiam ili uniformas kaj de ŝi prenis la lastajn revojn. Ĉiuj alkuris al stacidomo eĉ policestro kaj lia pedelo ĉiuj alkuris al stacidomo por svingi per mano kaj per ĉapelo. Por finsaluti ŝin kiu portis sen monpostuloj sen monpostuloj; por finsaluti ŝin kiu portis iom da varmo al vilaĝuloj. Estis ŝildego blua kun granda skribo flava: "Se vi foriras Buŝoderozo kun vi foriras la tempo rava". De la novaĵo la originalo tamen koniĝas sen tagĵurnalo, kiel la sago post pafa puŝo kuras scio de buŝ' al buŝo. Kaj ĉe la venonta trajna stacio estis pli granda manifestacio iu donas kison, iu donas florojn, iu antaŭmendas por si tuj du horojn. Kaj ankaŭ la pastro ne malamante inter preĝado kaj ceremenio l'efemerecon de la beleco li ŝin alvokas al procesio. | PIOSENKA MARINELLI Dzisiaj opowiem wam o Marinelli co ją porwały wiosną fale rzeki, lecz wiatr, który zobaczył jak jest piękna uniósł z topieli ją prosto do nieba. Nie znałaś bólu w swojej samotności i nie marzyłaś nawet o miłości, gdy książę bez korony i bez dworu po trzykroć zapukał w drzwi twojego domu. Miłosnym ogniem płaszcz jego czerwony, biały kapelusz światłem księżycowym, bezwiednie za nim poszłaś jak rusałka jak chłopiec co śledzi lot swego latawca. I lśniły w blasku słońca twoje oczy, gdy on całował usta twe i włosy, księżyc zaglądał w oczy twe zmęczone, gdy on na biodrach twych złożył swe dłonie. Uśmiechy były i było całowanie, potem już tylko chabrów wirowanie i modre oczy gwiazd które ujrzały jak drżysz pod wiatru i jego pocałunkami. Mówią że gdy do domu powracałaś, któż wie czemu cię rzeka przywołała, a on wracał pod drzwi twoje przez wiek cały i walił w nie śmierci twej nie dając wiary. Dla ciebie Marinello ta piosenka co gwiazdę zamieszkałaś u wrót nieba i tak jak wszystko to co najpiękniejsze krótko jak róża kwitłaś dzień tylko jeden i tak jak wszystko to co najpiękniejsze krótko jak róża kwitłaś dzień tylko jeden. |