Originale | Versione italiana di Riccardo Venturi
|
ΤΑ ΛΌΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΑ ΧΑΜΈΝΑ | LE PAROLE E GLI ANNI PERDUTI |
| |
Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα | Le parole e gli anni perduti |
και τους καημούς που σκέπασε καπνός | e le pene coperte dal fumo |
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα. | l'esilio le ha trovate affratellate. |
Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα | E le gioie improvvise che mi son capitate |
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός | erano come un lampo in una buia foresta, |
κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα | come i pensieri che potevo rivolgerti. |
| |
Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια | E ti parlo in stanze e su terrazze |
και σε χαμένους κήπους του Θεού | e in giardini perduti di Dio, |
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια | eppure credo che verranno gli usignoli |
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια | con le parole e con gli anni perduti, |
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού | qui dove prima eri dappertutto |
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια | mentre ora sei nel gelo tra le nevi. |
| |
Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει | La sorte ed il tempo hanno deciso |
παρασκευή το βράδυ στις εννιά | venerdì sera alla nove |
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει. | che torni la notte per mille anni, |
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει | e che canti alla fine della festa |
παρασκευή το βράδυ του φονιά | venerdì, la sera dell'assassino |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | e che bussi alla porta del popolo |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | e che bussi alla porta del popolo |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | e che bussi alla porta del popolo. |
| |
Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο | E no non era fermo l'orologio |
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό | in una casa devastata e vuota, |
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω | le strade che mi han preso e che mi aspetto |
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω | Le parole che non so, te le lego |
με τους ανθρώπους που 'δαν το κακό | assieme alla gente che ha visto il male |
και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο | e che tiene la bocca cucita. |
| |
Αυτός που σπέρνει δάκρυα και τρόμο | Colui che semina lacrime e terrore |
θερίζει την αυγή θανατικό | all'alba raccoglierà pestilenza |
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο. | uccelli neri gli indicano il cammino. |
Κι έχει κρυφή πληγή κοντά στον ώμο, | E ha sulla spalla una ferita nascosta |
σημάδι μυστικό και ριζικό | segno misterioso e radicale |
πως ξέφυγε απ' ανθρώπους κι από νόμο | che è fuggito dagli uomini e dalla legge. |
| |
Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει | La sorte ed il tempo hanno deciso |
παρασκευή το βράδυ στις εννιά | venerdì sera alle nove |
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει. | che torni la notte per mille anni, |
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει | e che canti alla fine della festa |
παρασκευή το βράδυ του φονιά | venerdì, la sera dell' assassino, |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | e che bussi alla porta del popolo |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | e che bussi alla porta del popolo |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει. | e che bussi alla porta del popolo. |