Gracias a la vida
Violeta ParraFINLANDESE / FINNISH / FINLANDÉS [1] - Pentti Saaritsa / Arja ... | |
LÍFINU ÉG ÞAKKA | MITEN VOIN KYLLIN KIITTÄÄ |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessi opnu augu, undur margt þau greina; svart frá hinu hvíta, sem og ljós í myrkri og hundruð stjarna, sem í himinhvolfi tindra; í manngrúanum manninn sem ég elska. | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan; sain kaksi silmää ja kun ne vain avaan erotan tarkkaan valosta varjon, yön, avaruuden ja tähtisen taivaan. Ja ihmispaljoudesta hahmon rakkaan. |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; heyrnina, sem hljóðin nemur nótt og dag; suð í engisprettu, söngfuglanna tóna, hundgá, hamar, vél og nið í næturregni og milda röddu mannsins sem ég elska. | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan, kun herkin korvin öin, päivin kuulen sirinät kaskaan ja kanarialinnun. Vasaran kalkkeen, sadekuuron, koiran haukun ja oman rakkaimpani äänen hellän. |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessi hljóð og stafróf, orðin sem ég á mér um það sem ég hugsa og ég vil þér segja; móðir, vinur, bróðir, orð, sem endurvarpa ljósi því er lýsir veginn sálar þinnar. | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan, kun sain oman äänen ja sain kielen aarteen. Kun sain selvän järjen ja sanojen voiman, äidin, ystävän, veljen, sain valon hohteen sen joka rakkaimpani teitä ohjaa. |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; þessa lúnu fætur, er farið hafa víða um stórborgir og stendur, mýrarkeldur, móa, um eyðisanda, heiðar, fjöll og djúpa dali, um götuna þína, garðinn þinn og húsið. | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan, kun uupunein jaloin sain taivalta taittaa. Rapakot tarvoin ja kaupungit kiersin, rannikot, vuoret, karun autiomaan helteet ja sinun pihallesi viimein päädyin. |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; hjarta mitt sem hrífst af hugarflugi mannsins, þegar ég sé gæðin greind svo vel frá illsku og ávöxt uppskerunnar efla mannsins drauma; og björtu augun þín sem blika djúp og fögur | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan, sydämen sainhan, pakahtuvan, täyden. Kun aivojen voiman näen hedelmää luovan ja kun pahuus haihtuu, kun hyvyys sen voittaa. Kun näen silmiesi loiston kirkkaan. |
Lífinu ég þakka það sem mér er gefið; hláturinn og grátinn, svo að greint ég fái gleðina og harminn, þetta tvennt sem myndar mína söngva' og ykkar, sem og eru mínir söngvar og allra söngva, sem og eru mínir söngvar, og allra söngva, sem og eru sömu söngvar. | Miten voin kyllin kiittää elämää rikkaudestaan, sain siltä itkun ja sain siltä naurun. Onnen ja tuskan eron niin huomaan ja niistä pystyn oman lauluni luomaan, sen jota kaikki luovat kaikkialla. Laulun, jota luodaan kaikkialla. |