Le métèque
Georges MoustakiGian Piero Testa. | |
LO STRANIERO | Ο ΜΕΤΟΙΚΟΣ |
Come nube di tempesta tutto solo sotto il cielo le strade ho preso da ragazzo Ho percorso tutta la terra con un canto dentro al cuore e la pioggia sulle spalle Con queste braccia come ali che non conobbero felicità ho lottato con le onde E avevo nel profondo una ferita un amore che non trovò terra smarrito nella colpa | Μ'αυτό το μούτρο που κρατώ που ένα μέτοικο θυμίζει, 'Ενα περιπλανητικόν Ιουδαίον, ένα Ρωμιό βόσκον, Με τα μαλλιά μου ανακατευμένα απ'όλους τους άνεμους, Μ'αυτά τα μάτια μου χλομά και τ'ονειροπαρμένη όψη που έβγαλα Εγώ που εξοντώνησα όλα σχεδόν τα όνειρα μου, Με αυτά τα χέρια μου φτιαγμένα για κλοπές Για μουσική και τεμπελιές, Που τόσα περβόλια καθάρησαν, Μ'αυτά τα χείλη μου που ήπιανε Και φιλήσανε και δαγκώσανε Χωρίς ποτέ να χορταίνονται |
Con un volto reso amaro dal sole implacabile mi perdei dentro la notte E voglia di baci mi portò là dove baci ebbe la bocca ma non ebbi una compagna Una piaga dentro il cuore camminai per questa terra dove pur trovai da vivere Ma mi rubarono in un sol colpo il mio sogno e la mia aurora e me ne vado senza cominciare | Μ'αυτό το μούτρο που κρατώ που ένα μέτοικο θυμίζει, 'Ενα περιπλανητικόν Ιουδαίον, ένα Ρωμιό βόσκον, 'Ενα κλέφτη κι ένα ρεμπέτη, Μ'αυτή τη πέτσα μου τριμμένη Απ'όλους τους καλοκαιρινούς ήλιους Κι απ'όσες φουστάνι φόρεσαν γυναίκες, Μ'αυτή την καρδιά μου που πόνεσε Χωρίς ποτέ να συκώνει μπέλα, Μ'αυτή τη ψυχή μου που ολοέχασε Τις πιθανότητες να σωθεί Και θεία τιμωρία να γλιτώσει |
Come nube di tempesta tutto solo sotto il cielo ritornerò accanto a te Sotto la stessa pioggia di quel mattino che ti lasciai per perdere la mia vita Ritornerò dal mio passato come rondine dal sud a bussare alla tua porta Sarà un' amara primavera ma tutto si aprirà sulla terra e ricomincerò dall'inizio. | Μ'αυτό το μούτρο που κρατώ που ένα μέτοικο θυμίζει, 'Ενα περιπλανητικόν Ιουδαίον, ένα Ρωμιό βόσκον, Με τα μαλλιά μου ανακατευμένα απ'όλους τους άνεμους, Θα ρθω εγώ, μάτια μου σε σκλαβιά, Ψυχή μου αδερφή μου, ζωοδόκος πηγή μου, Θα 'ρθω να πιω τα είκοσι χρόνια σου Και θα γίνω ένας βασιλικός διάδοχος 'Η ένα αγοράκι που ονειρεύεται, Σύμφωνα με τη δική σου τη προτίμηση , Και κάθε μέρα θα κτίζουμε μαζί Μιαν απεραντοσύνη αγάπης ίσαμε στο τέλος της ζωής. |