W tym przeklętym szarym domie
W którym śpią na deskach i na słomie
Gdzie żywot wiodą marny,
Tak wygląda obóz karny,
Często bite i kopane,
Nienawiścią obrzucane,
Oczy zamglone i niewinne,
ciało mimo wszystko silne.
Bo to jest pieśń żydówki,
Z której pozostał tylko cień,
Blada z ciągłej harówki,
Która zjada ją co dzień.
Bo to jest pieśń rozpaczy,
Żydowskich bólów i mąk,
Kto wie czy jeszcze zobaczy,
Matczynych czułych rąk.
Burza nad światem wciąż szaleje,
Wicher pośród fal wieje.
Silne echo się unosi,
I o krwawej zemście głosi.
Morderstwa na nas dokonane,
Będą wiecznie pamiętane,
I choć dni są policzone,
krzywdy muszą być pomszczone.
W którym śpią na deskach i na słomie
Gdzie żywot wiodą marny,
Tak wygląda obóz karny,
Często bite i kopane,
Nienawiścią obrzucane,
Oczy zamglone i niewinne,
ciało mimo wszystko silne.
Bo to jest pieśń żydówki,
Z której pozostał tylko cień,
Blada z ciągłej harówki,
Która zjada ją co dzień.
Bo to jest pieśń rozpaczy,
Żydowskich bólów i mąk,
Kto wie czy jeszcze zobaczy,
Matczynych czułych rąk.
Burza nad światem wciąż szaleje,
Wicher pośród fal wieje.
Silne echo się unosi,
I o krwawej zemście głosi.
Morderstwa na nas dokonane,
Będą wiecznie pamiętane,
I choć dni są policzone,
krzywdy muszą być pomszczone.
×
![]()
