Bulat Šalvovič Okudžava / Булат Шалвович Окуджава: Последний троллейбус, или Полночный троллейбус
GLI EXTRA DELLE CCG / AWS EXTRAS / LES EXTRAS DES CCG| English version / Versione inglese / Version anglaise / Englanninkielinen... | |
 Andrzej Mandalian. A kiedy nie sposób już płynąć pod prąd, Nie sposób już wyrwać się z matni, Niebieski trolejbus zabiera mnie stąd Trolejbus ostatni. Niebieski trolejbus zabiera mnie stąd Trolejbus ostatni. Mój promie północny żeglujesz przez noc I nie dbasz, głęboka czy płytka, Gdy zbierasz nas wszystkich - idących na dno Z bulwarów rozbitków. Gdy zbierasz nas wszystkich - idących na dno Z bulwarów rozbitków. Ach, otwórz podwoje, przechodzień czy gość, Ja wiem, że tonącym wśród nocy Ktoś z twych pasażerów, z załogi twej ktoś Udzieli pomocy. Ktoś z twych pasażerów, z załogi twej ktoś Udzieli pomocy. Tyś z nimi już nieraz uchodził od klęsk I ramię ich czuł przy ramieniu, A jednak naprawdę w milczeniu jest sens, Jest dobroć w milczeniu. A jednak naprawdę w milczeniu jest sens, Jest dobroć w milczeniu. Ucieczko przegranych gościnny twój próg, A Moskwa jak rzeka wezbrana I ból, co od rana pod skronią się tłukł Ustaje do rana. I ból, co od rana pod skronią się tłukł Ustaje do rana. [1] | THE LAST TROLLEYBUS When it’s beyond me to get o'er bad news When I feel choked with despair I jump on a blue trolleybus on the route The last one, chance bestowed I jump on a blue trolleybus on the route The last one, chance bestowed The last trolleybus, speed up along streets And shuttle the boulevard lace tiers To take on your board those who are just like me Night wreckage survivors To take on your board those who are just like me Night wreckage survivors The last trolleybus, through doors let me in I know so well how at midnight Your passengers like your crew members at sea Are here to succour Your passengers like your crew members at sea Are here to succour With them, I not once had a narrow escape When we touched shoulders in those aisles Just fancy all kindness that has to be there, In silence, in silence Just fancy all kindness that has to be there, In silence, in silence The last trolleybus floats Moscow at night And river-like Moscow gets quiet The ache which has pecked like a thrash from inside Is dying, is dying The ache which has pecked like a thrash from inside Is dying, is dying |
In the version performed by Piotr Machalica (see video), the last verse is modified in the following way (--> tekstowo):
A Moskwa jak rzeka oddycha
I ból, co od rana się tłukł o mą skroń
Ucicha, ucicha
I ból, co od rana się tłukł o mą skroń
Ucicha, ucicha