Mamma mia, dammi cento lire
anonyme
Originale | Canzone narrativa diffusa nel nord Italia e in Piemonte, nota... |
MAMMA MIA, DAMMI CENTO LIRE | MAMMA MIA, DAMMI CENTO LIRE |
Mamma mia, dammi cento lire che in America voglio andar | Vedovela l'ha na fiétta, bela biunda da maridé, l'è passaje 'l re di Francia, per sua spusa la va ciamé. |
Cento lire sì, te li dò ma in America no e poi no. | Sua mama da la finestra: «La mia fiéta la veui pà dé». Fratelino da su la porta: «Mama mia, lassela andé». |
I fratelli alla finestra: Mamma mia, lascèla andar | Sua mama da la finestra: «An drinta al mare t' pudeisse nié». Quand l'è stàita riva del mare, povra fija, s' buta tremé. |
'Pena giunta in alto mare bastimento si rialzò. | «Tente, tente, la mia spuseta, a la sela dal me caval». «O per tene che mi na tena, la mia mama l'ha sentenssià». |
I miei capelli son ricci e belli l'acqua del mare li marcirà | La sentenssa d' sua mama l'ha da esse la verità, bela biunda, povra fija, an drinta al mare l'è negà. |
Le parole oi della mamma son venute la verità. | «Marinai della marina, la mia spusa vurì pescà?» L'han sercàla tre dì e tre neuit, bela biunda l'han pì trovà. |