I cento passi
Modena City RamblersVersione in esperanto di ZugNachPankow | |
Εκατό βήματα Peppino: Έχεις πάει σχολείο. Ξέρεις να μετράς; Giovanni: Πώς να μετρήσω; P: Πώς να μετρήσεις; Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, μπορείς να μετρήσεις; G: Ναι, μπορώ να μετρήσω P: Και μπορείς να περπατήσεις; G: Μπορώ να περπατήσω P: Και να μετράς και να περπατάς μαζί; Μπορείς να το καταφέρεις; G: Νομίζω πως ναι P: Ξεκίνα λοιπόν. Μέτρα και περπάτα. Έλα. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά, οκτώ... G: Πού πάμε; P: Έλα! Μέτρα και περπάτα! Εννέα… G: Σιγά! Peppino! P: 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 και 100! Ξέρεις ποιος μένει εδώ;? A! Ο σουλτάνος (U zù Tanu) μένει εδώ! G: Σσς! Πιο σιγά! P: Είναι εκατό βήματα από το σπίτι μας. Εκατό βήματα! Γεννήθηκε στη χώρα των εσπεριδοειδών και των πορτοκαλόδεντρων Ανάμεσα στο Σινισι και στο Παλέρμο μιλούσε στο ραδιόφωνό του Στα μάτια του μπορούσες να διαβάσεις την επιθυμία του για αλλαγή Την επιθυμία για δικαιοσύνη που τον οδήγησε να παλέψει Είχε ένα βαρυσήμαντο και σεβαστό όνομα Σε εκείνο το περιβάλλον τιμούνταν τόσο λίγο Ξέρεις πού γεννήθηκες, αλλά όχι πώς πρόκειται να πεθάνεις Ούτε αν ένα ιδανικό θα σε πληγώσει Αλλά τώρα μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου Μόνο αν είσαι έτοιμος να περπατήσεις Φωνάζοντας δυνατά χωρίς φόβο Μετρώντας εκατό βήματα στο δρόμο σου Οπότε... Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Peppino: Πρέπει να επαναστατήσουμε... Να επαναστατήσουμε... Θα μπορούσε, όπως πολλοί άλλοι, να αποφασίσει να φύγει Αποφάσισε να μείνει αντί γι' αυτό Οι φίλοι του, η πολιτική του, η μάχη του για το κόμμα του Υποστήριξε τις εκλογές Είπε ότι θα τις έλεγχε στεκόμενος κοντά Αλλά μετά δεν είχε το χρόνο, επειδή σκοτώθηκε Το όνομα του πατέρα του δεν μπορούσε να τον βοηθήσει τη νύχτα Οι απελπισμένοι φίλοι του δεν τον βρήκαν ποτέ Μετά πες μου αν ξέρεις να μετράς Πες μου και αν ξέρεις να περπατάς Μετρώντας και περπατώντας ενώ τραγουδάς Η ιστορία του Peppino και των Σικελών φίλων Οπότε… Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα [4 φορές] Ήταν η σκοτεινή νύχτα του Ιταλικού Κράτους 9 Μαΐου '78 Η νύχτα της Via Caetani, του πτώματος του Aldo Moro Η αυγή των κηδειών ενός έθνους… Μετά πες μου αν ξέρεις να μετράς Πες μου και αν ξέρεις να περπατάς Μετρώντας και περπατώντας ενώ τραγουδάς Η ιστορία του Peppino και των Σικελών φίλων Οπότε… Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό βήματα [επαναλαμβάνεται αρκετές φορές] Peppino: Είναι μόνο ένας από τη Μαφία! Ένας από τους πολλούς! Giovanni: Είναι ο πατέρας μας Peppino: Ο πατέρας μου! Η οικογένειά μου! Η χώρα μου! Δε θέλω να ενδιαφερθώ! Θέλω να γράψω ότι η Μαφία είναι ένας σωρός σκατά! Θέλω να ουρλιάξω! (Τέσσερα, πέντε, δέκα, εκατό) | LA CENT PASXOJ "Vi iris al lernejo, kapablas nombri?" "Si, mi kapablas nombri." "Kaj vi kapablas pasxi?" "Mi kapablas pasxi." "Kaj vi kapablas, nombri kaj pasxi, samtempe?" "Mi kredas." "Tiam ek, nombru kaj pasxu. 1, 2, 3, 4..." "Kien ni iras?" "Nombru kaj pasxu. 95, 96, 97, 98, 99, 100. Vi scii kiu cxi tie logxi? La "zio Tanu" cxi tie logxas... cxi tie distancas cent pasxoj de la nia domo, cent pasxoj!" Li naskigxis en la lando de la vesproj kaj de la orangxujoj Lia radio elsendis inter Cinisi kaj Palermo En liaj okuloj oni legis la deziron pri sxangxo la deziron pri sxangxo, kiu igis lin lukti Lia familinomo estis grava kaj respektata, certe li en tiu medio ne gxin honoris Oni scii kie oni naskigxis, sed oni ne scii kiel oni mortos Oni ankaux ne scii, se idealo alportos doloron "Sed vi nun povi sxangxi vian vivon Nur se vi estas preta pasxi krianta forte sentime nombranta cent pasxojn longa la auxtovojo" Tiam 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! "Ni devas ekribeli" Li povis, kiel multaj homoj, decidas foriri, anstatauxe li decidas resti La amikoj, la politiko, la partilukto, li kandidatigxis Li diris, "mi ilin kontrolos" sed li ne havas tempon, cxar ili lin murdis La nomo de lia patro, en la nokto estis neutila Lia senespera amikoj ne lin retrovis plu "Tiam min diru kian vi kapablas nombri kaj min diru kian vi kapablas ankaux pasxi nombri, pasxi, kaj samtempe kanti la historion de Peppino kaj de lia sicilianoj amikoj" Tiam 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! Estas malbela epoko de la itala sxtato, la nokto de 9-a de majo 1978 Estas la nokto de via Caetani, de la korpo de Aldo Moro Estas la auxroro de la funebrajxoj de la sxtato "Tiam min diru kian vi kapablas nombri kaj min diru kian vi kapablas ankaux pasxi nombri, pasxi, kaj samtempe kanti la historion de Peppino kaj de lia sicilianoj amikoj" Tiam 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! 1, 2, 3, 4, 5, 10, 100 pasxoj! "Estas nur mafiano, unu inter pluraj" "Estas nia patro!" "Mia patro, mia familio, mia lando... mi fajfu! Mi skribu ke la mafio estas montaro el merdo!" |