רבקהלע די שבתדיקע

Paysakh Kaplan [Pesach Kaplan] / פסך קאַפּלאַן

Originale	Versione catalana, da Cançons del Ghetto, di Núria Espert
רבקהלע די שבתדיקע	RIFKALE
רבקהלע די שבתדיקע אַרבעט אין פֿאַבריק, זי שפּינט אַ פֿאָדעם נאָך אַ פֿאָדעמל, פֿלעכט צונױף די שטריק. אױ די געטאָ, די פֿינצטערע, דױערט אַזױ לאַנג, ‘װערט מײַן האַרץ פֿאַרומעט, טוט מיר אַזױ באַנק,’ זיצט זיך רבקהלע פֿון בענקשאַפֿט, אױ אױ אױ פֿאַרשמאַכט, װעגן איר טײַער הערשעלע שטענדיק נאָר זי טראַכט. ‘אױ װי ביטער איז אים דאָרט, פֿינצטער איז מיר דאָ, זינט פֿון יענעם שבת, זינט פֿון יענער שעה.’ זיצט זיך רבקהלע און טרײסט איר אײן-און-אײנציק קינד, ‘קומען װעט דער טאַטע, קומען װעט געשװינד. ברענגען װעט ער עסן, גאָר אַ סך ברױט.’ ניט געװוסט האָט רבקהלע אַז הערשעלע איז טױט.	Rifkale, dins l'aldarull que fan els telers, muda quan cal les llançadores, fa un nus a I'ordit. Mentrestant pensa en el ghetto on regna la basarda ja fa setmanes, un mes potser. Rifkale, mentre treballa dintre del brogit, pensa en Herschel, el seu home, amb el cor encongit. On l'han dut, com den patir-hi, com deu pensar en Rifkale, en el seu menut que ell no coneix. Rifkale canta perquè s'adormi el seu fill: "Aviat coneixeràs el pare; portarà llet i pa, sucre, farina i mantega, un munt de coses bones". Rifkale no sap que el seu home és mort.