Mίλησα για τον Θεό (Aδελφέ μου Mιχαλιώ)
Kostas Hatzis / Κώστας ΧατζήςOriginale | Versione integrale italiana di Giuseppina Dilillo (2003) |
MΊΛΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΌ (AΔΕΛΦΈ ΜΟΥ MΙΧΑΛΙΏ) Νύχτα θα σου δηγηθώ για τον γιο της άνοιξης και ‘συ στην δική σου γλώσσα να το πεις στ’ αηδόνι και τ’ αηδόνι στην αυγή και η αυγή στον άνθρωπο έτσι να μαθευτεί πως χάθηκε ο γιος της άνοιξης Νύχτα το παιδί θα σου το πω αηδόνι πετροχελίδονο μην καταλάβουν οι σοφοί πως μαρτυρώ για το παιδί και μου σφραγίζουν τη ζωή σαν το πουλί σαν το παιδί για να μην βγει η αλήθεια στο σφυρί και οι σοφοί φανούν φτηνοί. Όταν τον πρωτάκουσα μιλούσε για τους κεραυνούς, για μια βροχή, για ένα παράδεισο στη γη. Μας έκανε να μετανιώσουμε που πολεμήσαμε που στερήσαμε το χαμόγελο των πονεμένων που κακοποιήσαμε τη χαρά και αδικήσαμε την δικαιοσύνη. Μια άλλη φορά μας μίλησε για μια συγκέντρωση ανθρώπων κι είπε όλοι αυτοί οι μορφωμένοι κι οι σπουδαγμένοι που μιλάν τη γλώσσα για τη σωτηρία του κόσμου δεν καταφέρανε να μάθουνε τη γλώσσα των πουλιών, των λουλουδιών, των αστεριών που αυτά απλόχερα μιλάνε για αγάπη και για καλοσύνη. Μας μιλούσε για την ανάμνηση, για την ανάσταση, τη λευτεριά από τα πάθη των ανθρώπων, για την ειρήνη που θα ρθει κι αυτά τα όπλα, τα μαχαίρια, τα σπαθιά, μας διάβαζε στον Ησαϊα πως θα γίνουν εργαλεία για τη γη, σκότωσαν τον άνθρωπο που αγαπούσε τα λουλούδια, τα πουλιά τα περιβόλια και τα δέντρα, τα λουλούδια, τα πουλιά, αυτά αιστάνθηκαν πιο πικρό το χαμό του. Γιατί τον σκότωσαν κανείς δεν το ξέρει αυτό μου είπε η άνοιξη η λυπημένη. Γιατί τον σκότωσαν κανείς δεν το ξέρει αυτό μου είπε η άνοιξη η λυπημένη. Τι τον θέλουμε τον πόλεμο? Τι τις θέλουμε τις φωνές? Τι τον θέλουμε τον πόλεμο? Τι τις θέλουμε τις κραυγές? Να μαζευτούμε όλοι μαζί να φωνάξουμε στο θεό μας να μας φέρει μιαν άνοιξη, έρχεται η μέρα της κρίσεώς μας Τι θα πούμε στο Θεό μας? Έρχεται η μέρα της κρίσεώς μας. Τι θα πούμε στο Θεό μας? Πως σκοτώσαμε τον αδελφό μας? Μίλησα για τον Θεό (Αδελφέ μου Μιχαλιώ) Ποιος να με πιστέψει αδελφέ μου Μιχαλιώ? Ποιος να με πιστέψει? Μίλησα για το Θεό, μίλησα γι αγάπη, μ είπαν ειδωλολάτρη Ποιος να με πιστέψει αδελφέ μου Μιχαλιώ? Ποιος να με πιστέψει? Μίλησα για τη Γραφή πως δεν έχει πάθη δε μιλάει για κόκκινους, δε μιλάει για μαύρους, δε μιλάει για άσπρους μα ποιος να με πιστέψει αδελφέ μου Μιχαλιώ? Ποιος να με πιστέψει? Όταν μίλαγα για το Θεό με λέγανε προδότη κι όταν μίλαγα για πόλεμο με λέγαν πατριώτη. | Una notte ti racconterò del figlio della primavera e tu nella tua lingua dovrai dirlo all'usignolo e l'usignolo all'aurora e l'aurora all'uomo così si saprà che abbiamo perso il figlio della primavera Una notte del ragazzo ti dirò usignolo rondone perché non capiscano i saggi che sto parlando del ragazzo e mettano la mia vita sotto sigilli come con l'uccello, come con il ragazzo perché non si sappia la verità e non si scopra che i saggi sono dei mediocri. Quando lo sentii per la prima volta parlava di fulmini di una pioggia, di un paradiso sulla terra ci fece pentire di aver combattuto di aver rubato il sorriso ai sofferenti di aver maltrattato la gioia di aver fatto torto alla giustizia Un'altra volta ci parlò di una riunione di uomini e disse che tutti quegli studiosi e gente istruita che parlano la lingua della salvezza del mondo non son stati in grado di imparare la lingua degli uccelli, dei fiori, delle stelle, e questi poi parlano generosamente di amore e bontà ci parlava del ricordo della rinascita della liberazione dalle debolezze umane della pace che verrà e queste armi, i coltelli le spade ci lesse da Isaia che diventeranno attrezzi per la terra Hanno ucciso l'uomo che amava i fiori gli uccelli i campi coltivati e gli alberi i fiori gli uccelli E questi sentirono ancor più amaramente la sua morte perché lo abbiano ucciso nessuno lo sa questo ci disse la primavera triste. A che ci serve la guerra? A che ci servono le divise? A che ci serve la guerra? A che ci servono le grida? Riuniamoci tutti insieme e gridiamo al nostro dio che ci porti una primavera arriva il giorno in cui saremo giudicati che diremo al nostro dio arriva il giorno in cui saremo giudicati che diremo al nostro dio che abbiamo ucciso il nostro fratello? Ho parlato di Dio (Mio fratello Michelino) Chi mi crederà fratello mio Michelino chi mi crederà ho parlato di Dio ho parlato di amore mi hanno chiamato idolatra chi mi crederà fratello mio Michelino chi mi crederà ho parlato delle Scritture ho detto che non ci sono dolori non parlano di rossi non parlano di neri non parlano di bianchi ma chi mi crederà fratello mio Michelino chi mi crederà quando parlavo di Dio mi chiamavano traditore quando parlavo di guerra. mi chiamavano patriota. |