| NORVEGESE
|
Psalmen 137 | Salmenes 137 |
| |
1 Wij zaten aan de rivier in de stad Babel en huilden toen wij aan Jeruzalem dachten. | 1 Ved Babylons elver, der satt vi og gråt når vi kom Sion i hu. |
| |
2 Onze citers hadden wij daar aan de takken van een wilg gehangen, | 2 På vidjene der hengte vi våre harper; |
| |
3 omdat onze bewakers wilden dat wij zouden zingen. Ondanks dat zij ons sloegen, wilden zij een vrolijk lied horen. "Vooruit", zeiden zij, "zing eens een lied over Jeruzalem!" | 3 for der krevde våre fangevoktere sanger av oss, våre plagere at vi skulde være glade: Syng for oss av Sions sanger! |
| |
4 Maar hoe kunnen wij nu in een vreemd land een lied voor de HERE zingen? | 4 Hvorledes skulde vi synge Herrens sang på fremmed jord? |
| |
5 Mijn rechterhand mag verlamd raken, als ik Jeruzalem zou vergeten! | 5 Glemmer jeg dig, Jerusalem, da glemme mig[a] min høire hånd! |
| |
6 Als ik Jeruzalem niet zou bezingen als de mooiste en hoogste stad, zou mijn tong krachteloos in mijn mond mogen liggen. | 6 Min tunge henge fast ved min gane om jeg ikke kommer dig i hu, om jeg ikke setter Jerusalem over min høieste glede! |
| |
7 Neem wraak, HERE, op de Edomieten die Jeruzalem hebben verwoest. Zij zeiden tegen elkaar: "Wij breken die stad tot op de bodem af!" | 7 Kom Jerusalems dag i hu, Herre, så du straffer Edoms barn, dem som sa: Riv ned, riv ned, like til grunnen i den! |
| |
8 Volk van Babel, binnenkort zal uw eigen land worden verwoest. Wij prijzen hen die vergelding zullen uitoefenen over wat u ons hebt aangedaan. | 8 Babels datter, du ødelagte! Lykksalig er den som gir dig gjengjeld for den gjerning du gjorde mot oss. |
| |
9 Wij prijzen de man, die nu Lw kinderen tegen de rotsen te pletter zal gooien. | 9 Lykksalig er den som griper og knuser dine spede barn imot klippen. |