Sidùn
Fabrizio De AndréOriginale | Versione greca di Haralambos Nikolaidis |
SIDÙN | ΣΙΔΩΝ |
U mæ ninin u mæ u mæ lerfe grasse au su d'amë d'amë tûmù duçe benignu de teu muaè spremmûu 'nta maccaia de staë de staë e oua grûmmu de sangue ouëge e denti de laete | Τо παιδί μου το παιδί δίκο μου χείλη παχιά στον ήλιο μελιχρό μελιχρό καλοήθης γλυκός όγκος της μάνας σου στυμμένος στον κάυσωνα του καλοκαιριού και τώρα θρόμβος απ’ αίμα αυτιά και δόντια του γάλακτος |
E i euggi di surdatti chen arraggë cu'a scciûmma a a bucca cacciuéi de baë a scurrï a gente cumme selvaggin-a finch'u sangue sarvaegu nu gh'à smurtau a qué e doppu u feru in gua i feri d'ä prixún e 'nte ferie a semensa velenusa d'ä depurtaziún perchè de nostru da a cianûa a u meü nu peua ciû cresce ni ærbu ni spica ni figgeü | Kαι τα μάτια των στρατιωτών σα λυσσιάρικα σκυλιά, βγάζοντας αφρούς κυνηγοί αρνιών κυνηγώντας τους ανθρώπους σαν να’ναι θήραμα μέχρι που το άγριο αίμα τους έσβησε την όρεξη και μετά το σίδερο στο λαιμό τα σίδερα της φυλακής και στις πληγές ο σπόρος o τοξικός της εξορίας για να μη γεννηθεί πιά τίποτα δίκο μας απ’ την πεδιάδα ως τη θάλασσα μήτε δέντρο μήτε στάχυ μήτε γιος. |
Ciao mæ 'nin l'eredítaë l'è ascusa 'nte sta çittaë ch'a brûxa ch'a brûxa inta seia che chin-a e in stu gran ciaeu de feugu pe a teu morte piccin-a. | Aντίο σου παιδί μου, η κληρονομία είναι κρυμμένη σ’αυτήν την πόλη που καίει που καίει όταν βράδιάζει και σ’αυτό μέγα φλογερό φως για το θανατάκι σου. |