Manhattan Kaboul
RenaudOriginale | Versione neerlandese di Dirk de Groef |
MANHATTAN KABOUL Petit Portorican Bien integré, quasiment New-Yorkais Dans mon building tout de verre et d'acier Je prends mon job, un rail de coke, un café Petite fille Afghane De l'autre côté de la terre Jamais entendu parler de Manhattan Mon quotidien c'est la misère et la guerre Deux étrangers au bout du monde, si différents Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant Pulverisés sur l'autel De la violence éternelle Un 747 S'est explosé dans mes fenêtres Mon ciel si bleu est devenu orage Lorsque les bombes ont rasé mon village Deux étrangers au bout du monde, si différents Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant Pulverisés sur l'autel De la violence éternelle So long! Adieu mon rêve américain Moi plus jamais esclave des chiens Ils t'imposaient l'Islam des tyrans Ceux-là ont jamais lu le Coran? Suis redev'nu poussière Je s'rai pas maître de l'univers Ce pays que j'aimais tell'ment serait-il Finalement colosse aux pieds d'argile? Les dieux, les religions Les guerres de civilisation Les armes, les drapeaux, les patries, les nations F'ront toujours de nous de la chair à canon Deux étrangers au bout du monde, si différents Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant Pulverisés sur l'autel De la violence éternelle Deux étrangers au bout du monde, si différents Deux inconnus, deux anonymes, mais pourtant Pulverisés sur l'autel De la violence éternelle. | MANHATTAN KABOUL Een kleine Portoricaan goed geïntegreerd een New Yorker, zeg maar ik werk in dit gebouw van staal en van glas, hemelhoog ik drink m’n koffie en ik snuif m’n coke ‘n Afghaans meisje van ver hier vandaan van Manhattan heb ik nog nooit gehoord ellende en oorlog, dat is m’n bestaan twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld een 747 ontplofte in m’n ramen de lucht was hier blauw, maar zo stormde het nog nooit nu bommen m’n dorp hebben platgegooid twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld mijn Amerikaanse droom is nu wel verzwonden nooit meer de slavin van de ongelovige honden hun islam is die van een tiran weten zij wel wat er staat in de koran tot stof ben ik nu weergekeerd de wereld aan mijn voeten, dat lukt niet meer ik hield van dit land, het was hier fijn maar zou het dan toch een reus op lemen voeten zijn ? religies en goden beschavingsoorlogen wapens en vlaggen, naties en landen wij zijn kanonnenvlees, dat zal nooit veranderen twee onbekenden, waar komen ze vandaan ? ze zijn zo anders, en niemand kent hun naam vermorzeld, geveld door niet aflatend geweld |