Pasážová revolta
Karel Kryl| Versificazione corretta | |
| NASZE POKOLENIE | NASZE POKOLENIE |
| W hippisów dzisiaj się bawimy, Bo taka przyszła moda, Prochu i tak nie wymyślimy, Więc nawet czasu szkoda, Najlepiej żyje się nam w tłumie – to życie bez kłopotów, Nosimy dżinsy – się rozumie I głowę... dla pozłoty. | W hippisów dzisiaj się bawimy, Bo taka przyszła moda, Prochu i tak nie wymyślimy, Więc nawet czasu szkoda, Najlepiej żyje się nam w tłumie – to życie bez kłopotów, Nosimy dżinsy – się rozumie I głowę... dla pozłoty. |
| I nasza generacja Ma swoich prominentów, Programem rezygnacja, Policzek - argumentem, Oklaski są wyzwaniem, A gwizdy na pochwałę, A zamiast przekonania Jest picie wina... z żalu. | I nasza generacja Ma swoich prominentów, Programem rezygnacja, Policzek - argumentem, Oklaski są wyzwaniem, A gwizdy na pochwałę, A zamiast przekonania Jest picie wina... z żalu. |
| Pod tyłkiem stronę z "Panoramy", Wzywamy Złote Cielę I przed obrazem, tu siadamy, Czekamy Zbawiciela, Patrzymy chciwie na miedziaki Sierotki po Bierucie I przeklinając mieszczan strasznych, tworzymy rewolucję. | Pod tyłkiem stronę z "Panoramy", Wzywamy Złote Cielę I przed obrazem, tu siadamy, Czekamy Zbawiciela, Patrzymy chciwie na miedziaki Sierotki po Bierucie I przeklinając mieszczan strasznych, tworzymy rewolucję. |
| I nasze pokolenie Ma swoich biczowników, Tajniaków z wykształceniem I skromnych urzędników I stwory bez sumienia I płazy bez godności I życie bez myślenia I miłość... do nicości. | I nasze pokolenie Ma swoich biczowników, Tajniaków z wykształceniem I skromnych urzędników I stwory bez sumienia I płazy bez godności I życie bez myślenia I miłość... do nicości. |
| Już nie jesteśmy Tym, czym kiedyś, Umiemy być jak lisy I zdradzić przyjaciela w biedzie I pójść na kompromisy, A dzięki tym co "mają rację", Liżemy cudze stopy, Zdechniemy kiedyś Na frustrację, Tu – w sercu Europy. | Już nie jesteśmy tym, czym kiedyś, Umiemy być jak lisy I zdradzić przyjaciela w biedzie I pójść na kompromisy, A dzięki tym co "mają rację", Liżemy cudze stopy, Zdechniemy kiedyś na frustrację, Tu – w sercu Europy. |
| I w naszej generacji Już mamy bojowników I własną emigrację I własnych męczenników. I z gębą roztrzaskaną Zostaliśmy dziś niemi. | I w naszej generacji Już mamy bojowników I własną emigrację I własnych męczenników. I z gębą roztrzaskaną Zostaliśmy dziś niemi. |
| Nie... nie jesteśmy na kolanach, Ryjemy mordą w ziemi !!! | Nie... nie jesteśmy na kolanach, Ryjemy mordą w ziemi !!! |
