Το λιονταρόπουλο

Maria Dimitriadi / Μαρία Δημητριάδη

Originale	Gian Piero Testa.
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΌΠΟΥΛΟ	LA LEONCELLA
Τη μέρα που γεννήθηκες	Il giorno che nascesti
και γιόμισες την πλάση	e riempisti il creato
το μπόι σου δεν χώραγε	la tua statura era troppa
την πόρτα να περάσει.	per passare dalla porta.
Κοιμάσαι λιονταρόπουλο	Tu dormi leoncella
κι ο ύπνος σου δε θρέφει	e il tuo sonno non si rimargina
και τ' άγρια μεσάνυχτα	e ti ammicca un dolore nascosto
κρυφός καημός σου γνέφει.	nelle crude mezzanotti.
Ξύπνα ν' ακούσεις τη φωνή	Destati ad ascoltare la voce
που σήκωσαν τ' αγρίμια	che levano le bestie feroci
τα ήμερα κρυφτήκανε	le mansuete si sono nascoste
και βγήκαν τα θρασίμια.	e sono uscite le carogne.
Να πάρεις λιονταρόπουλο	Devi prendere leoncella
τη δημοσιά να φτάσεις	le strade maestre per arrivare
κι αν εύρεις κόσμο ξέγνοιαστο	e se trovi gente spensierata
την ώρα σου μη χάσεις.	non perdere il tuo tempo.
Μη λυπηθείς τη μάνα σου	Non affliggerti per la tua mamma
τ' αδέρφια σου, κανένα	per i tuoi fratelli, per nessuno
κι αν χρειαστεί στο δρόμο σου	e se strada facendo occorrerà
μη λυπηθείς και μένα.	non affliggerti neppure per me.