| Originale | Gian Piero Testa.
|
| 'ΗΤΑΝ Ο ΤΌΠΟΣ ΜΟΥ [1944] | ERA IL LUOGO MIO |
| | |
| Ήταν ο τόπος μου βράχος και | Era il luogo mio scoglio e |
| χώματα ήλιος και μαύρο | zolla sole e vino |
| κρασί. Όργωνα θέριζα και με | nero. Aravo mietevo e con |
| τον Όμηρο σε τραγουδούσα, | Omero ti cantavo, |
| λαέ μου. Πάνω στα κύματα | popolo mio. Sopra le onde |
| νύχτες ολόκληρες σε ονειρεύτηκα. | nottate intiere ti sognai. |
| | |
| Ήταν τα σπίτια μου άσπρα | Erano bianche le mie case |
| γαρίφαλα και τα κορίτσια σεμνά. | e garofani le ragazze giudiziose. |
| Είχαν αρμύρα στα χείλη στα | Sapevano di sale le loro labbra |
| μάτια τους καίγανε την οικουμένη | con gli occhi incendiavano la terra |
| και τα παιδιά μου με μια | e i miei ragazzi con una |
| φυσαρμόνικα τα ξελογιάζανε. | fisarmonica le facevano ammattire. |
| | |
| Ήταν ο τόπος μου σαν το χαμόγελο, | Era il luogo mio come un sorriso, |
| όνειρο καθημερνό.Κάποιος τον | ogni santo giorno un sogno. Qualcuno |
| πούλησε, κάποιος τον ρήμαξε | l'ha venduto, qualcuno l'ha mandato in malora |
| σαν δανεισμένη πραμάτεια. | come merce avuta in prestito. |
| Τώρα τ' αγόρια μου παίζουν | Adesso i miei ragazzi giocano |
| το θάνατο στα χαρακώματα. | a morire nelle trincee. |
