Langue   

La vojo

Gianfranco Molle
Page de la chanson avec toutes les versions


OriginaleITALIANO
LA VOJOLA VIA
  
Tra densa mallumo briletas la celo,Nel buio profondo risplende la meta,
al kiu kuraĝe ni iras.cui andiamo con anima ardita.
Simile al stelo en nokta ĉieloQual stella nel ciel della notte segreta
al ni la direkton ĝi diras.il retto percorso ci addita.
Kaj nin ne timigas la noktaj fantomojTimor non c’incuton notturni fantasmi,
nek batoj de l' sorto, nek mokoj de l' homoj;né i colpi del fato, né i molti sarcasmi,
ĉar klara kaj rekta kaj tre difinitaché chiara, diritta, assai ben definita
ĝi estas, la voj' elektita.è questa, la via stabilita.
  
Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝanteSul nostro cammino noi senza deviare
ni iru la vojon celitan.andiamo con alta la fronte!
Eĉ guto malgranda, konstante frapantePerfino una goccia, costante a cascare,
traboros la monton granitan.perfora il granitico monte.
L' espero, l' obstino kaj la paciencoSperanza, costanza, serena pazienza
jen estas la signoj, per kies potencoson questi gli emblemi; con loro potenza
ni paŝo post paŝo, post longa laboronoi passo su passo, ad opra completa,
atingos la celon en gloro.godremo trionfanti la meta.
  
Ni semas kaj semas, neniam laciĝasGettiam la sementa ovunque, con lena,
pri l' tempoj estontaj pensante.pensando pei tempi futuri.
Cent semoj perdiĝas, mil semoj perdiĝas.Se poi la sementa si perde, s’arena,
Ni semas kaj semas konstante.risemineremo sicuri.
"Ho ĉesu!" mokante la homoj admonas.“Smettete!” la gente burlando ci sprona,
"Ne ĉesu, ne ĉesu!" en kor' al ni sonas.“no, no, non smettete!” nel cuor ci risuona:
"Obstine antaŭen, la nepoj vin benos,“Avanti: la lode dei posteri avrete,
se vi pacience eltenos."se forti e costanti sarete”.
  
Se longa sekeco aŭ ventoj subitajSe la siccità, oppur venti inattesi
velkantajn foliojn deŝiras,distaccan le foglie appassite,
ni dankas la venton kaj, repurigitaj,al vento siam grati, poiché, sì ripresi,
ni forton pli freŝan akiras.avrem forze fresche, agguerrite.
Ne mortos jam nia bravega anaro.Non si fermerà questa nobile schiera,
Ĝin jam ne timigos la vento, nek staro.non teme di reggersi nella bufera,
Obstine ĝi paŝas, provita, hardita,ma cerca tenace, provata, temprata,
al cel' unu fojon signita!la meta una volta segnata!
  
Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝanteSul nostro cammino noi senza deviare
ni iru la vojon celitan.andiamo con alta la fronte!
Eĉ guto malgranda, konstante frapantePerfino una goccia, costante a cascare,
traboros la monton granitan.perfora il granitico monte.
L' espero, l' obstino kaj la paciencoSperanza, costanza, serena pazienza
jen estas la signoj, per kies potencoson questi gli emblemi; con loro potenza
ni paŝo post paŝo, post longa laboronoi passo su passo, ad opra completa,
atingos la celon en gloro.godremo trionfanti la meta.


Page de la chanson avec toutes les versions

Page principale CCG


hosted by inventati.org