Le gorille
Georges BrassensLa versione ebraica di Dan Almagor | |
SIMIAM CAVETE! | הגורילה |
Vrbis forum frequentans cum admiratione ingentem conspicit plebs simiam theatri; paro pudoris usae concursae matronae belvam spectant non dico quo modo locoque. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | עמד הגורילה בכלא, גורילה צעיר וחזק, וכל הנשים שבפלך חמדו את גופו המוצק. ברטט הביטו הן פנימה ישר באותו הדבר שלפי מצוותיה של אמא את שמו לא אוכל כאן לומר... זהירות, הגורילה! |
Ex improviso ferrum belva liberatur repente fractum hiando perperam seratum. Exit fera atque dicit: "Isto liberabor!" statusque virginalis illi cogitatust. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | ופעם בדרך של פלא, מצאו את הסורג מחוץ. וככה, מאופל הכלא, עמד הגורילה בחוץ. אולי בעצמו הוא הבקיע. אולי גם עזרו לו? אולי? אך ככה לפתע הודיע: עלי לאבד את בתולי! זהירות, הגורילה! |
Feram qui possidebat currit obstrepitque: "Cave: parem suam ista numquam enim cognovit: confundet ideo forsan belvas atque civis!!" Praesentes ecce quoquo cursitare versum secernunt et matronae somnium atque factum. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | שמע מאמן הגורילה, מיד במקומו הוא קפא: אסון עוד יקרה פה, חלילה. הקוף לא ידע עוד קופה. וכל הנשים שבגבר הציצו אתמול בלי בושה עתה נמלטו לכל עבר. כן, אין עקביות באישה. זהירות, הגורילה! |
Plebs huc et huc recurrit festinatione solique anus morantur ac iudex togatus: cum ceteri procul essent bestia properavit ac saltibus quaternis venit ad moratos. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | כולם נמלטו אז בצוותא הרחק מהקוף המיוחם. נותרו מאחור רק סבתא ושופט בגלימה כפחם. הסבתא נפלה מתמוטטת, שכבה מבוהלת, קופאת. קרבה הגורילה רוטטת אליה ואל השופט... זהירות, הגורילה! |
"Vah", suspirat matrona, "diligi me nunc iam est admodum res mira nec sperata vero!" "Vt simiis confundar" flatu tento iudex "mehercle! - cogitavit - haud fiet profecto!": quae rem secuta sunt em se falsum probabunt. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | שכבה הסבתא ללא נוע חשבה: לפחד? אין ממה! כי אם כבר יעז בי לנגוע - זו סתם הפתעה נעימה! הרהר השופט: מסוכן הוא, אך אין כל מקום לדאגה. אני כקופה? מגוחך - נו, מיד ייווכח ששגה... זהירות, הגורילה! |
Si quis vestrum deberet ad murum constrictus anum aut magistratum elegisse, quem stupraret, scio bene utrum mallet, sed, quamvis se belle fututione gestat, bestia ista noenum urbanitate, mente gustibusque excellet. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | חשוב מה קרה לו מהרת במקום הגורילה כעת: מי מן השניים בחרת - זקנה בת מאה, או שופט? אני, אני את עצמי אני יודע: הייתי נוהג בתבונה. הגיל, רבותיי, לא קובע. הייתי בוחר בזקנה! זהירות, הגורילה! |
Ano nam a se remota, vergit ad togatum, emque in magnum provolvit, aure capta, pratum: quod herba in alta factumst dixe, proh, non possum, narratio atqui risum concitasset spissum... Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | אולם הגורילה בזעם הוכיחה לכל בבירור שלא בכל פעם טוב טעם בכוח הגברא קשור. וכך, למרבה כל הצער דווקא בשופט הוא בחר. וככה, לעובי היער באוזן אותו הוא גרר... זהירות, הגורילה! |
Vnum hoc for: dramate isto sordido usque putrem ad verticem voluto, concitasse fletum magistratum vituli instar, dein vocasse matrem: vocasse matrem ut ille, cui, ut solent in pullum, sententia speciosa, iussit caedi collum. Cavete simiam hanc, o simiam cavete! | הסוף די עליז באמת. אך פתאום קולקלה הבדיחה. כי דווקא ברגע המתח פרץ השופט בצווחה. "אמא" - לפתע צרח בקול מפוחד ואיום. ממש כמו האיש ששלח אותו בוקר ישר לגרדום. |