Emmenez-moi
Charles Aznavour| Original | Versione neeerlandese / Dutch version / Version néerlandaise ... |
| EMMENEZ-MOI Vers les docks où le poids et l'ennui Me courbent le dos Ils arrivent le ventre alourdi De fruits les bateaux Ils viennent du bout du monde Apportant avec eux Des idées vagabondes Aux reflets de ciels bleus De mirages Traînant un parfum poivré De pays inconnus Et d'éternels étés Où l'on vit presque nus Sur les plages Moi qui n'ai connu toute ma vie Que le ciel du nord J'aimerais débarbouiller ce gris En virant de bord Emmenez-moi au bout de la terre Emmenez-moi au pays des merveilles Il me semble que la misère Serait moins pénible au soleil Dans les bars à la tombée du jour Avec les marins Quand on parle de filles et d'amour Un verre à la main Je perds la notion des choses Et soudain ma pensée M'enlève et me dépose Un merveilleux été Sur la grève Où je vois tendant les bras L'amour qui comme un fou Court au devant de moi Et je me pends au cou De mon rêve Quand les bars ferment, que les marins Rejoignent leur bord Moi je rêve encore jusqu'au matin Debout sur le port Emmenez-moi au bout de la terre Emmenez-moi au pays des merveilles Il me semble que la misère Serait moins pénible au soleil Un beau jour sur un rafiot craquant De la coque au pont Pour partir je travaillerais dans La soute à charbon Prenant la route qui mène A mes rêves d'enfant Sur des îles lointaines Où rien n'est important Que de vivre Où les filles alanguies Vous ravissent le cœur En tressant m'a t'on dit De ces colliers de fleurs Qui enivrent Je fuirais laissant là mon passé Sans aucun remords Sans bagage et le cœur libéré En chantant très fort Emmenez-moi au bout de la terre Emmenez-moi au pays des merveilles Il me semble que la misère Serait moins pénible au soleil... | Neem me toch mee In het dok waar de verveling weegt op mijn bestaan Komen schepen, hun ruimen gevuld met vruchten en graan Hun namen doen me altijd dromen Over plaatsen waar ik nooit zal komen Zo heel mooi, zo heel ver Waar de zomers eeuwig duren Waar het zand je huid zal schuren Zo heel ruw, zo ver weg Ik ken enkel een hemel vol wolken zo grijs Hier eindigt mijn wereld, ik ging nooit op reis Neem me toch mee naar het land van de zon Zeg nu niet nee, maar zeg me nu: kom Ik weet er is op de wereld een plaats voor mij in de zon In de kroeg maken de zeelui altijd plezier In een dronken bui roepen zij: breng ons meer bier En dan grijpen ze hun kans Ja, de poppen gaan aan het dansen Want ze zijn nu op zwier En ze drinken nog veel meer Zo veel meer dan die andere keer Het wordt vroeg, nooit genoeg Als de kroeg dan sluit en ze duiken in hun kajuit Dan benijd ik hen en ik neem dan een besluit Neem me toch mee naar het land van de zon Zeg nu niet nee, maar zeg me nu: kom Ik weet er is op de wereld een plaats voor mij in de zon Op een dag een sloep zo verroest, een heel ouwe schuit Met een motor die hoest maar toch vaar ik het zeegat uit En dan vaar ik naar die hete stranden Van die verre mooie warme landen Weg van hier, met plezier Waar de zon mijn bleke huid zal branden En mijn ouwe schuit voorgoed mag stranden Ver van hier, met plezier Ik verdwijn uit jouw zicht zonder spijt en voor altijd Want ik stuur geen bericht en mij ben je nu kwijt Neem me toch mee naar het land van de zon Zeg nu niet nee, maar zeg me nu: kom Ik weet er is op de wereld een plaats voor mij in de zon Neem me toch mee naar het land van de zon Zeg nu niet nee, maar zeg me nu: kom Ik weet er is op de wereld een plaats voor mij in de zon Lalala.. Ik weet er is op de wereld een plaats voor mij in de zon |
