Kalò taxidi Buon viaggio

Paolo Rizzi

Originale Version française — BON VOYAGE — ...	Μετέφρασε στα Ελληνικά / Traduzione greca / Greek translation...
BON VOYAGE — Kalò taxidi ! Kαλό ταξίδι - bon voyage Nausicaa fut hospitalière et eut pitié d’eux. Elle offrit aux malheureux tout son support ; Homère a chanté dans son poème fameux La terre phéacienne accueillante en son port « O étranger, de bon sens et pas méchant, Tu auras le nécessaire et un vêtement. Tout pauvre homme qui fait ici naufrage Recevra une aide sans partage. » Cette terre d’Europe aujourd’hui est un mirage Pour ceux qui sont loin et n’en proviennent pas, Pour ceux qui sur la mer risquent le voyage Pour y poser le pied, pour y trouver un toit. L’Europe est le rêve des rejetés, Pas de ceux qui y vivent depuis des siècles. Pour eux, le rêve est étouffé Par l’argent et ses miracles. Au large de Phylos, la mer Égée, Au sud de Morea Peloponnese, retient Couché sur le fond, comme dans un hypogée, Un bateau, lourd d’un poids humain. La magie de la lune décroissante d’Hécate N’a pas sauvé les familles dans la cale. Ce n’était pas malchance, la mer était calme ; La Grèce n’en voulait pas sur sa côte. Ô chère Europe, fille de l’Orient, Le taureau de l’Olympe a volé ton cœur. Pourquoi rejettes-tu tous ces gens ? Je suis ton frère, je suis ta sœur. Bon voyage à ceux qui fuient, Kaló taxidi ! Bon voyage à ceux qui rêvent, Kaló taxidi ! Bon voyage à ceux qui meurent, Kaló taxidi !	Καλό ταξίδι [1] Η Ναυσικά ήταν φιλόξενη και λυπήθηκε Προσέφερε στον άτυχον κάθε συμπαράσταση Ο Όμηρος το τραγούδησε στο ποίημά του Πως η γη των Φαιάκων υποδέχεται στο λιμάνι της «Ξένε, είσαι συνετός , δεν είσαι πονηρός Σίγουρα έχεις ένα φόρεμα κι όλα χρειάζεσαι Κάθε φτωχός που θα ναυαγήσει εδώ, γιά βοήθεια Παρακαλώντας, θα έχει κάποιον που τον βοηθά» Αυτή η γη Ευρώπη σήμερα είναι η χίμαιρα Όλων αυτών που είναι μακριά και δεν την έχουν Και παίρνουν τη θάλασσα μ’ επικίνδυνο ταξίδι Να βάλουν πάνω σ’αυτήν τα πόδια τους Η Ευρώπη είναι το όνειρο όσων απορρίπτονται Κι όχι των χορτασμένων που έζησαν εκεί γι’ αιώνες, Γι’ εκείνους, αυτό το όνειρο το σβήσανε Το κεφάλαιο και τα θαύματά του Σ’ ανοιχτή θάλασσα κοντά σε Πύλο στον Αιγαίο Νότια της Μωριάς στη Πελοπόννησο Κείται στο βυθό, σαν σε υπόγειο Ένα αλιευτικό με ανθρώπινο βάρος Η μαγεία της Εκάτης, η φθίνουσα σελήνη Δεν έσωσε τις οικογένειες στο αμπάρι Η θάλασσα ήταν ήρεμη, δεν ήταν κακή τύχη Η Ελλάδα δεν τους ήθελε στην ακτή της Ω αγαπητή Ευρώπη, θυγατέρα της Ανατολής Ο Ταύρος του Ολύμπου σε απήγαγε κορίτσι Γιατί απορρίπτεις όλους αυτούς τους ανθρώπους Που ‘ναι αδερφοί σου, αδερφές σου Σε όσους φεύγουν καλό ταξίδι Σε όσους ονειρεύονται καλό ταξίδι Σε όσους πεθαίνουν καλό ταξίδι
	[1] Trascrizione: I Nafsiká ítan filóxeni ke lypíthike Proséfere ston átyhon káthe symbarástassi O Ómiros to tragúdisse sto píimatu Pos i yi ton Feákon ypodhéhete sto limánitis “Xéne, ísse synetós, dhen ísse ponirós Sígura éhis éna fórema kióla hriásesse Káthe ftohós putha navayíssi edhó, ya voíthia Parakalóndas, tha íhi kápiom buton voithá” Aftí i yi Evrópi símera íne i hímera ólon aftóm buíne makriá ke dhendin éhun Ke pérnun di thálassa m’epikíndyno taxídhi Na válum báno s’aftín ta pódhia tus I Evrópi íne to óniro ósson aporrýptonde Ki ohi ton hortasménon pu ézissan ekí yayónes, Yekínus, aftó to óniro to svíssane To kefáleo ke ta thávmata tu S’anihtí thálassa kondá se Pýlo ston Eyéo Nótia tis Moriás sti Pelopónisso Kíte sto vythó, san se ypóyo éna alieftikó me anthrópino város I mayía tis Ekátis, i fthínussa selíni Dhen éssosse tis ikoyénies sto ambári I thálassa ítan írimi, dhen ítan kakí týhi I Eládha dhéndus íthele stin aktí tis O agapití Evrópi, thygatéra tis Anatolís O Távros tu Olýmbu se apígaye korítsi Yatí aporríptis ólus aftús tus anthrópus Pu’ne adherfí su, adherfés su Se óssus févgun kaló taxídhi Se óssus onirévonde kaló taxídhi Se óssus pethénun kaló taxídhi