Carl Sagan: Pale Blue Dot
GLI EXTRA DELLE CCG / AWS EXTRAS / LES EXTRAS DES CCG| Nederlandse vertaling / Traduzione neerlandese / Traduction néerlandaise... | |
| Un puntu asulu isarboliu « Torrai a castiai cuddu puntixeddu. Est innoi. Est domu. Est nosu. Asuba a issu, totus is chi amais, totus is chi cunnosceis, totus is de cali eis mai intèndiu chistionai, dogna umanu ca siat mai esìstiu ant bìviu sa vida insoru. Totus impari, is prexus e is daboris nostrus, migliajas de religionis bantaxeras, ideologias econòmicas, dogna cassadori e arregollidori, dogna eroi e marranu, dogna creadori e sciusciadori de civilidadi, dogna rei e prebeu, dogna giòvuna croba innamorada, dogna mama e babbu, fillu isperosu, inbentori e isproradori, preigadori de moralidadi, dogna polìticu corrùmpiu, dogna "super-steddu", dogna "cumandanti supremu", dogna santu e pecadori in s'istòria de sa genia nostra est bìviu inguddeni, in unu granixeddu de prùinu, suspèndiu in un'arraju de sobi. Sa terra est unu palcu piticheddu in un'arena manna universali. Pensai a is arrius de sàngui ghetaus de totus cussus generalis e imperadoris po bessii, in sa glòria e in su triunfu, po unu momentu meris de una parti de unu puntixeddu. Pensai a is cruelesas chena fini impostas de is bividoris de un'arranconi de pixel a is bividoris in-distintus de cancu atru arranconi, cantu fitianas siant is disintèndias insoru, cantu siant disigiosus de si bocii pari-pari, cantu callenti siat sa tìrria insoru. Is sciorus nostrus, s'auto-stima nostra immaginada, s'alluinu de teni una càncua positzioni de privilègiu in s'Universu funt ammarranadas de custu puntu de luxi isarbolia. Su pianeta nostru est unu granixeddu asobau in su scuru mannu imboddiadori. In sa scuridadi nostra, in totu custa mannària, no ddoi at inditu perunu ca potzat arribbai axudu de atrus logus po si salvai de nosu e totu. Sa terra est s'ùnicu mundu connotu ca potzat allogai sa vida. No ddoi at atru logu, a su mancu in su imbenidori pròssimu, innui sa genia nostra iat a podi emigrai. Visitai, giai. Colonizai, ancoras no. Chi si praxat o no, in custu momentu sa Terra est su logu innui depeus abarrai. Ant nau ca s'astronomia est un'esperièntzia de umilidadi ca fait su caràteri. Fortzis, no ddoi at mellus ammostradura de su machimi de is bantaxis umanus che custa bisura de tesu de su mundu nostru piticheddu. Po mei, suta-lìneat sa responsabbilidadi nostra de si ocupai cun prus gentilesa s'unu de s'atru e de preservai e amparai su puntu asulu isarboliu, s'ùnica domu chi eus mai connotu. » | Een klein blauw stipje “Het is ons gelukt vanuit de ruimte deze foto te maken en als je er naar kijkt zie je een stipje. Dat is hier. Dat is thuis. Dat zijn wij. Daarop heeft iedereen van wie je ooit gehoord hebt, elk mens dat ooit geleefd heeft, hun leven doorgebracht. Het is de verzameling van al onze vreugde en ons lijden, duizenden zelfverzekerde religies, ideologiën en economische theorieën, elke jager en verzamelaar, elke held en lafaard, elke schepper en vernietiger van beschavingen, elke koning en knecht, elk verliefd stelletje, elk hoopvol kind, elke moeder en vader, elke uitvinder en ontdekkingsreiziger, elke leraar in moraal, elke corrupte politicus, elke superster, elke hoogste leider, elke heilige en zondaar in de geschiedenis van de mensheid, heeft op dat stukje stof geleefd, dat daar in een zonnestraal is gevangen. De aarde is een zeer klein podium in een grote kosmische arena. Denk eens aan de rivieren van bloed die door generaals en keizers zijn verspild zodat ze in glorie en triomf de tijdelijke meesters van een fractie van dat stipje zouden worden. Denk aan de eindeloze wreedheden die de bewoners van een klein hoekje van dat stipje begingen op de nauwelijks zichtbare bewoners van een ander hoekje van dat stipje. Hoe vaak waren er misverstanden, hoe graag wilden ze elkaar doden, hoe extreem was hun haat. Al de houdingen die we aannemen, ons ingebeelde idee dat we heel belangrijk zijn, de misleiding dat we een of andere bijzondere positie in het universum hebben, worden aangevochten door dit puntje van bleek licht. Onze planeet is een eenzaam spatje in een groot omvattend kosmisch duister. In onze onzichtbaarheid — temidden van al die uitgestrekheid — is er geen aanwijzing dat er hulp van elders zal komen om ons van onszelf te redden… Het is aan ons. Er wordt gezegd dat astronomie een mens nederig maakt en ik wil er aan toe voegen, eat het een karaktervormende ervaring is. Naar mijn idee is er waarschijnlijk geen beter voorbeeld van de dwaasheid van menselijke zelfingenomenheid dan dit verre beeld van ons kleine wereldje. Het onderstreept voor mij onze verantwoordelijkheid om vriendelijker met elkaar om te gaan en de bleke blauwe stip te bewaren en te koesteren – het is het enige ‘thuis’ dat we ooit gekend hebben.” |
