Helebçe
Şivan Perwer| Original | English translation #1 / Wergera Englishngilîzî #1 / Traduzione i... |
| HELEBÇE [axaftin] Hey gidî dunyayê! Dunya bi xweşi û bi zilm. Ma qey tu têra însana na ke? Te însanê xweş û delal çê kirî û bi afrandî, bû çi çavê însanan bar û têr na be? Geh ser te xweş di kin û geh dûman û ewren reş û tarî li ser te di barînin. Hev dû di qalînin… Hey gidî însan bû çi çavê te bar û ter na be? Ma rû kê dunyayê tera te na ke? Pêr li Nagasaki û Hiroshima, dûh li Vietnam e, îro li Kurdistan e. Ma Helebçe hindik e? Sal 1988 meha adarê, gulê Newrozê disa di bişkivîn. Ewre reş û tarî bi ser Newroza te hatin, bê kef û şahî, bê xweşî. Newroz e dîsa serê xwe bar kirin u tovê xwe li bera erdê dan. Ji bû carek din di jîn werin. wey lo lo wey lo lo lo lo ... Ez ê daketim kel kas, xanan Ez ê daketim serê birc û van diyaran Ez ê bi ser kela dilê xwe de mijûl bûm Dîsa ji xeman û kulan û derdan birîn in Ax de wey lo lo lo lo lo lo… Dîsa bombe û baran e, her derê girtî mij û dûman e Dîsa nalenala birîndaran e Dengê dayika tê li ser lorikên wan e Bavik bi keder xwe diavêje ser zarokan e Lê zarok mane bênefes, bêruh û bêcan e Ax birîndar im wey lo lo lo... Hey lê lê, wey lê lê ferman e hawar hawar hawar hawar Dîsa li me ferman e Li jor tête giregir û hume-huma ba virok û teyaran e Her der xistiye nava agir û mij û dûman e Li jêr tête qireqîra zarokan, hawara dayîk û bavan e Dîsa dîrok xwe nû ve dike, weke carek dinê ji caran e Weke Diyarbakir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim Wehe Mehabad û weke Berzan e Îro dîsa li Deşta[1] Silêmaniyê, li kêleka Hendirê Li bajarê Helebçebomb fermana me Kurdan e ferman e, ferman e ferman e, ferman e ferman e, ferman e ferman e Dîsa hatin qelandin zarok û zêç, tev dayik û bavan e, Ax hawar hawar hawar hawar hawar hawar li me ferman e ferman e li min ay... Ax birîndarê we me, li min oy... Erê hey lê lê lê lê... ere hey lo lo... hey lo lo hey lo lo hey lo lo Hawar Kurdino hûn ê bikin bilezînin Hûnê kaxez û pênûsekê bibînin, binivisînin Dinya alemê pê bihisînin Serok û rêberên Kurdan li hev bînin Bira bi yek bin ji halê me re tistekî ji dinyayê re binivisînin Bira xelk û aleman pê bihisînin Da ku çarekê ji hatê me Kurdan re bibînim Me ji bin ve bindestiyê derînin hawar hawar... hawar hawar... hawar... Heyfa Kurdistan ku îro disewitînin[2] Agir li serê me Kurdan dibarînin Ax de ay... lo ax de li min birîndarê we me. | HELEBÇE HELEBÇE [Speaking Voice] Oh world full of suffering and oppression. May humanity be good May she be shaped happy and beautiful What is the reason for human immeasurable desire First, benevolence, then darkness and pitch black fog over her fall together in flames Oh, man why do not saturate your desires? why are you not satisfied? The day before last it was Nagasaki and Hiroshima, yesterday it was Vietnam, today it’s Kurdistan. Is the attack in Halabja insignificant? Year 1988, in March Spring flowers flourish again But Newroz is greeted by black clouds and darkness Without joy and celebration, without New Year's desire With the head bowed down, kneels For one day live again Oh, lo lo... Oh, lo lo I went down from fortresses and citadels I went down from towers and palaces I listened to the cry of my heart Bleeding again by a burning grief... Oh, I suffer , lo lo... Woe, lo, lo... Bombs are raining again Everything is covered by dust and smoke Again, wounded is crying Mothers' crying beside their children's cribs Fathers' protects their children with their bodies But children are breathless, spiritless and lifeless I am suffering... Oh, lo, lo... Oh, lo, lo... Oh, le, le... Oh, le, le.. An order of extinction... Oh, oh, oh... Scream, cry... Once again the order on us is executed Under the roaring planes and thundering bombs All covered with fog and smoke Kids are crying, mothers and fathers squirming Like the horror in the past As in Diyarbakir, in Palu and Genj As the genocide in Dersim As in Mehabad, as in Barzan Today, it is plain of Silemani, next to the mount Hendren An order on the town of Halabja, the extermination of the Kurds It is an order, it is an order Again they are coming, burning our children mothers and fathers Oh, cry, scream... order of a holocaust, oh, oh, woe... Oh, I am hurt... Oh... Oh, oh, le, le... Oh, lo, lo Cry, show mercy, save us, we are in need Take a piece of paper and a pen Let us together write them Let's bring the world out of apathy Kurdish leaders and heralds Please, gather yourselves Be agreed, enlighten the world about our situation They are apathetic Let them see and hear about our state Free us from the shackles Cry, cry, scream, scream It is a shame that Kurdistan is burning again Flames fall again on Kurds Oh, woe... Oh, lo, lo... Against me I suffer for you... I am woesome... Oh.. |
[2] Instead of dis, ewitînin, as per the web text transcriptions