| Originale | Versione italiana di Riccardo Venturi
|
| ΤΟ ΒΑΘΎ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΚΆΡΛΟ ΤΖΟΥΛΙΆΝΙ | L'AZZURRO PROFONDO DI CARLO GIULIANI |
| | |
| Στου Βίγια τον παλμό και του Φραντσίσκο | Nei palpiti di Villa e di Francisco, |
| το άσθμα από του όπλου την κλαγγή | nei singulti del fragore delle armi |
| σ` αναζητώ, σε χάνω και σε βρίσκω | ti cerco, ti perdo e ti trovo |
| και ξαναρχίζω πάντα απ` την αρχή. | e ricomincio sempre dall'inizio. |
| | |
| Η ιστορία σου τιμές δεν έχει | La tua storia non ha onori, |
| κι ενός αλήτη είναι η ζωή | la verità di uno, è la vita |
| που του` ναι αδιάφορο αν λιάζει ή βρέχει | che non gl'importa se splenda il sole o piova, |
| κι έχει γι` ασήμι την αναπνοή | e che il respiro come argento |
| | |
| Στα δυο σκυλιά σου μόνο να` σαι αφέντης | Sii padrone solo dei tuoi due cani |
| και δούλος να` σαι μόνο στην αυγή | e schiavo, siilo soltanto all'alba |
| που με το φως της έρχεσαι και φεύγεις | quando arrivi e parti con la sua luce |
| πριν να χαθείς σε ρότα μυστική. | prima di perderti su una rotta misteriosa. |
| | |
| Κάρλο... Κάρλο... | Carlo…Carlo… |
| Η ισχνή η μορφή σου τη ζωή μου ταράζει | La tua magrezza mi tormenta la vita |
| Κάρλο... Κάρλο... | Carlo…Carlo… |
| Το τελευταίο σου βήμα χίλια δώρα μου τάζει | L'ultimo tuo passo mi offre mille doni |
| Κάρλο... | Carlo… |
