Купола
Vladimir Semënovič Vysotskij / Владимир Семёнович Высоцкий| Versione polacca di Paweł Orkisz | |
| KUPOLIT | KOPUŁY |
| On ilma raskas, myrskyn enteet jo niin kaukaa nään, | W co zapatrzeć się mam, czym zachłysnąć się da, |
| nousevan jo huomaan myrskytuulen. | gdy powietrze przed burzą takie ciężkie. |
| En hengittämään pysty, jostain kuitenkin | Co wyśpiewam ja sam, co usłyszysz ty tam, |
| laulun lumottujen lintujen kuulen. | ptaki z baśni śpiewają dziwnie pięknie. |
| Ilon lintu Sirin *) laulaa lauluaan, | Jeden z nich łasi się tak radośnie do rąk, |
| mua pesäänsä se houkuttaa. | pobratymców przyzywa z gniazd dalekich, |
| Kaipuun lintu Alkonost *) se niin musta on, | lecz tuż obok spuścił głowę smutny biały ptak |
| sen ääni sieluun reiän kaivertaa. | i nie umiem odgadnąć za czym tęskni. |
| Kaukaa kuullaan laulu tää, | Niechby rozedrgało myśl |
| näin helisee kitarain. | roztańczonych strun sześć. |
| Toivon pieni lintu Gamajun *) | W skrzydłach ptaków dla mnie dziś |
| nyt laulaa mulle vain. | nadzieja kryje się. |
| Koko taivas halkeaa ja kellot kumajaa, | W sinym niebie rosyjskim dzwonnicami przekłutym |
| kauan kumisten, kauan kumisten | dzwon miedziany, miedziany dzwon... |
| ne soittaa ilon, soittaa rauhan, ne soittaa surunkin. | to szaleje z radości, to z gniewu, |
| Ja kupolit ne kaikki täällä kultaamme, | a kopuły pokryte szczerym złotem są, |
| jotta Herramme huomaisi meidät. | żeby częściej Wszechmocny dostrzegał. |
| Nyt seison eessä maan suuren, maan niin mahtavan. | Stoję jak przed odwieczną zagadką i jak |
| Aistin maun katkeran, maun suolan. | przed bajecznie ogromnym narodem; |
| Seison edessä maan runsaan, maan niin ikuisen, | przesolonym, gorzkim, skwaśniałym, błękitnym |
| näen kirkkaan lähteen, näen luolan. | i źródlanym... a przecież samogonem! |
| Villit varsat juoksevat, ne hiestä märät on, | Z błotem w chrapach, tłustym i gęstym, |
| ne sidottu on petokseen, valheeseen. | grzęzną konie me, po pas, po brzuch, |
| Ne minut mukaansa tempaa alas tyhjyyteen, | ale wloką mnie, wloką... przez to mocarstwo, |
| maahan suureen, unen kaltaiseen. | co rozkisłe, opuchłe od snu. |
| Taivas on niin kirjava, | Niechby rozświetliło noc |
| ja siellä seilaa kuuta seitsemän. | staroruskich księżyców sześć! |
| Toivon pieni lintu Gamajun, | W skrzydłach ptaków dla mnie dziś |
| kai voitat pimeän. | nadzieja kryje się. |
| Ja puhdistan nyt sieluni niin kuluneen, | Na mą duszę, wytartą ustępstwami co dzień, |
| se kunnes hohtaa, se kunnes kiiltää, | na mą duszę wytartą jak łach |
| se kunnes löytää ilon, rauhan ainaisen | - jeśli do krwi już skrawek pocieniał - |
| Ja itseni niin rähjäisen mä kultaan nyt, | złote łaty naszyję, niechaj złotem się mienią, |
| jotta Herramme huomaisi minut. | żeby częściej Wszechmocny dostrzegał. |
* ) Sirin, Alkonost ja Gamajun ovat venäläisten legendojen hahmoja, jotka ovat puoliksi lintuja ja puoliksi naisia. |
