Colors of the Wind
Judy Kuhn| Original | Versione polacca interpretata da Edyta Górniak da tekstowo.pl {{video ... |
| COLORS OF THE WIND You think I'm an ignorant savage And you've been so many places I guess it must be so But still I cannot see If the savage one is me How can there be so much that you don't know You don't know You think you own whatever land you land on The Earth is just a dead thing you can claim But I know every rock and tree and creature Has a life, has a spirit, has a name You think the only people who are people Are the people who look and think like you But if you walk the footsteps of a stranger You'll learn things you never knew, you never knew Have you ever heard the wolf cry to the blue corn moon Or asked the grinning bobcat why he grinned Can you sing with all the voices of the mountains Can you paint with all the colors of the wind Can you paint with all the colors of the wind Come run the hidden pine trails of the forest Come taste the sun sweet berries of the Earth Come roll in all the riches all around you And for once, never wonder what they're worth The rainstorm and the river are my brothers The heron and the otter are my friends And we are all connected to each other In a circle, in a hoop that never ends How high will the sycamore grow If you cut it down, then you'll never know And you'll never hear the wolf cry to the blue corn moon For whether we are white or copper skinned We need to sing with all the voices of the mountains We need to paint with all the colors of the wind You can own the Earth and still All you'll own is Earth until You can paint with all the colors of the wind | KOLOROWY WIATR Ty masz mnie za głupią dzikuskę, Lecz choć cały świat zwiedziłeś, Zjeździłeś wzdłuż i wszerz I mądry jesteś tak, Że aż słów podziwu brak, Dlaczego – powiedz mi – tak mało wiesz? Mało wiesz… Na lądzie – gdy rozglądasz się – lądując, Chcesz wszystko mieć na własność, nawet głaz, A ja wiem, że ten głaz ma także duszę, Imię ma i zaklęty w sobie czas. Ty myślisz, że są ludźmi tylko ludzie, Których ludźmi nazywać chce twój świat, Lecz jeśli pójdziesz tropem moich braci, Dowiesz się największych prawd, najświętszych prawd. Czy wiesz, czemu wilk tak wyje w księżycową noc? I czemu ryś tak zęby szczerzy rad? Czy powtórzysz te melodie, co z gór płyną, Barwy, które kolorowy niesie wiatr, Barwy, które kolorowy niesie wiatr… Pobiegnij za mną leśnych duktów szlakiem, Spróbujmy jagód w pełne słońca dni, Zanurzmy się w tych skarbach niezmierzonych I choć raz o ich cenach nie mów mi. Ulewa jest mą siostrą, strumień bratem, A każde z żywych stworzeń to mój druh, Jesteśmy połączonym z sobą światem, A natura ten krąg życia wprawia w ruch. Do chmur każde drzewo się pnie, Skąd to wiedzieć masz, skoro ścinasz je? To nie tobie ptak się zwierza w księżycową noc, Lecz ludziom wszelkich ras i wszelkich wiar, Chłonącym te melodie, co z gór płyną – Barwy, które kolorowy niesie wiatr. Możesz zdobyć świat, lecz to będzie tylko świat Tylko świat! Nie barwy, które niesie wiatr… |
