Yo soy de un pueblo sencillo
Luis Enrique Mejía GodoyOriginal | Versione in galiziano di Sés |
YO SOY DE UN PUEBLO SENCILLO Yo soy de un pueblo pequeño Pequeño como un gorrión Con medio siglo de sueños De vergüenza y de valor Yo soy de un pueblo sencillo Como la palabra Juan Como el amor que yo entrego Como el amor que me dan Yo soy de un pueblo nacido De’entre fusil y cantar Que de tanto haber sufrido Tiene mucho que enseñar Hermano de tanos pueblos Que han querido separar Porque saben que aún pequeños Juntos somos un volcán Yo soy de un pueblo que es poeta Y sus versos escribió En los muros y en las puertas Con sangre, rabia y amor Yo soy de un pueblo orgulloso Con mil batallas perdidas Son de un pueblo victorioso Que aún le duelen las heridas Yo soy de un pueblo nacido... Yo soy de un pueblo reciente Pero antiguo su dolor Analfabeta mi gente Medio siglo en rebelión Yo soy del pueblo que un niño En Niquinohomo nació Soy del pueblo de Sandino Y Benjamín Zeledón Yo soy de un pueblo sencillo Fraterno y amigo Que siembra y defiende su Revolución | EU SON DUN POBO SINXELO Eu son dun pobo pequeno, pequeno, como unha flora Con dous milenos de soños, de vergoña e de valor Eu son dun pobo sinxelo, como a palabra irmán Como o amor que che entrego, como o amor que me dan Eu son dun pobo nacido entre o fusil e o cantar Que de tanto ter sofrido, xa ten moito que ensinar E irmá son de tantos pobos que quixeron separar Porque saben que anque pobres, xuntos somos un volcán Eu son dun pobo poeta, dos que os seus versos gravou Nos valados e nas portas, con sangue, rabia e amor Eu son dun pobo recente, pero antiga a súa voz Analfabeto vixente, un século en rebelión Eu son dun pobo nacido entre o fusil e o cantar Que de tanto ter sofrido, xa ten moito que ensinar E irmá son de tantos pobos que quixeron separar Porque saben que anque pobres, xuntos somos un volcán Irmá son de tantos pobos que quixeron separar Porque saben que anque pobres, xuntos somos un volcán Porque saben que anque pobres, xuntos somos un volcán |