In memoria
Giuseppe UngarettiLa versione russa di Jusuf Karaev | |
ΕΝ ΜΝΗΜΗ | ПАМЯТИ |
Τον έλεγαν Μωαμέθ Σιεάμπ | Его звали Мохаммед Шеаб |
Κατάγοταν από εμίρες από νομάδες αυτοκτόνησε γιατί δεν είχε πια μία πατρίδα αγάπησε την Γαλλία κι άλλαξε όνομα | Потомок Эмиров Номадов Он покончил с собой Вдали от своей сущности |
Τον έλεγαν Μαρσέλ αλλά δεν ήταν Γάλλος και δεν ήξερε πια να ζει στις σκηνές των προγόνων του όπου τραγουδιέται σιγά το Κοράνιο γεύοντας ένα καφέ | Жил во Франции изменил имя звался Марселем Но не стал французом Он не смог больше жить В шатре своих предков Где прислушиваются К монотонному пению Корана Медленно смакуя кофе |
Και δεν ήξερε πώς τραγουδάει τη μοναξιά του | И не знал больше Запева песни своего одиночества |
Τον συνόδευσα μαζί με την κυρία του ξενοδοχείου όπου μέναμε στο Παρίσι ρυ-ντε-Καρμ στο αριθμό 5 ένα άθλιο σοκάκι σε κατηφόρα | Я проводил его в последний путь Вместе с хозяйкой отеля В котором мы жили В Париже Номер 5 rue des Carmes |
Αναπαύεται στο νεκροταφείο του Ιβρύ ένα προάστιο που μοιάζει πάντα ένα παζάρι τη τελευταία μέρα | Заброшенная крутая улочка Он покоится На еврейском кладбище Пригород Который всегда выглядит так Как опустевшая После закрытия ярмарки площадь |
Κι ίσως μόνο εγώ ξέρω ακόμη ότι έζησε. | И возможно только один я Знаю Что он жил. |