Epitaph
King Crimson| Original | Traduzione greca 1 / Μετέφρασε στα Ελληνικά 1 / Greek translation... |
| EPITAPH | Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ |
| The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams | Ο τοίχος στον οποίο οι προφήτες έγραψαν Ραγίζει στις ραφές. Επάνω στα όργανα του θανάτου Το ηλιόφως φωτεινά λάμπει. |
| When every man is torn apart With nightmares and with dreams, Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams | Όταν κάθε άτομο ξεσκίζεται Με εφιάλτες και με όνειρα, δεν θ' αφήσει κανείς πια δάφνινο στεφάνι Καθώς η σιωπή πνίγει τις κραυγές. |
| Confusion will be my epitaph As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back, and laugh But I fear tomorrow I'll be crying, Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying | Η σύγχυση θα είναι ο επιτάφιός μου. Καθώς σέρνομαι σε ένα ραγισμένο και σπασμένο μονοπάτι Εάν τα καταφέρουμε μπορούμε όλοι να καθίσουμε πίσω Και να γελάσουμε. Αλλά φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω. |
| Between the iron gates of fate, The seeds of time were sown, And watered by the deeds of those Who know and who are known; | Ανάμεσα στην σιδερένια πύλη της μοίρας, Οι σπόροι του χρόνου σπάρθηκαν, Και ποτίστηκαν από τις πράξεις εκείνων Που ξέρουν και που είναι γνωστοί; |
| Knowledge is a deadly friend If no one sets the rules The fate of all mankind I see Is in the hands of fools | Η γνώση είναι θανάσιμος φίλος Όταν κανένας δεν θέτει τους κανόνες. Η μοίρα όλης της ανθρωπότητας βλέπω Είναι στα χέρια των ανόητων. |
| The wall on which the prophets wrote Is cracking at the seams Upon the instruments of death The sunlight brightly gleams | Ο τοίχος στον οποίο οι προφήτες έγραψαν Ραγίζει στις ραφές. Επάνω στα όργανα του θανάτου Το ηλιόφως φωτεινά λάμπει. |
| When every man is torn apart With nightmares and with dreams, Will no one lay the laurel wreath When silence drowns the screams | Όταν κάθε άτομο ξεσκίζεται Με εφιάλτες και με όνειρα, δεν θ' αφήσει κανείς πια δάφνινο στεφάνι Καθώς η σιωπή πνίγει τις κραυγές. |
| Confusion will be my epitaph As I crawl a cracked and broken path If we make it we can all sit back, and laugh But I fear tomorrow I'll be crying, Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Crying Crying | Η σύγχυση θα είναι ο επιτάφιός μου. Καθώς σέρνομαι σε ένα ραγισμένο και σπασμένο μονοπάτι Εάν τα καταφέρουμε μπορούμε όλοι να καθίσουμε πίσω Και να γελάσουμε. Αλλά φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Θα κλαίω Θα κλαίω |
| Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying Yes I fear tomorrow I'll be crying | Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω, Ναι φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω. |
