Il ragazzo della via Gluck
Adriano CelentanoOriginal | La versione in lingua creola incisa dallo stesso Celentano insieme... |
IL RAGAZZO DELLA VIA GLUCK Questa è la storia di uno di noi anche lui nato per caso in Via Gluck in una casa fuori città gente tranquilla che lavorava. Là dove c'era l'erba ora c'è una città e quella casa in mezzo al verde ormai dove sarà? Questo ragazzo della Via Gluck si divertiva a giocare con me ma un giorno disse “Vado in città” e lo diceva mentre piangeva io gli domando, “Amico non sei contento? Vai finalmente a stare in città là troverai le cose che non hai avuto qui potrai lavarti in casa senza andar giù nel cortile”. “Mio caro amico”, disse “qui sono nato, e in questa strada ora lascio il mio cuore. Ma come fai a non capire ch’è una fortuna per voi che restate a piedi nudi a giocare nei prati mentre là in centro respiro il cemento. Ma verrà un giorno che ritornerò ancora qui e sentirò l'amico treno che fischia così wa wa!". Passano gli anni ma otto son lunghi però quel ragazzo ne ha fatta di strada ma non si scorda la sua prima casa ora coi soldi lui può comperarla. Torna e non trova gli amici che aveva solo case su case catrame e cemento. Là dove c'era l'erba ora c'è una città e quella casa in mezzo al verde ormai dove sarà? Eh ya ya ya Eeh non so, non so perché continuano a costruire le case e non lasciano l'erba non lasciano l'erba non lasciano l'erba non lasciano l'erba Eh no se andiamo avanti così chissà come si farà, chissà... | QUEL CASINHA Quel casinha naquel ladera na meio di sol e ventania era un paloce di pedra e cal costruido na meio di luta 'M ta lembra sorriso di nha paia embora cansode sê alegria d'oia nôs f'licidade desabrocha Quel casinha naquel ladera era um mundo meravilhode inda 'm ta lembra nôs brincadera nôs ilusão, nôs sonhe calode E na canção di nôs deseja esperança nô tinha di conche mundo pa disfruta sẽ doce e sẽ margoze tudo sẽ riquèza e volta um dia pa semplicidade di nôs casinha Quel chalutera na sẽ quintal era un floresta pa aventura na cinema d'nôs fantasia nôs era sport contra bandide Na hora minguada no tava descansa la na sombra di sẽ impesa nô tava uvi gente grande ta conversa ta ralembra tha partilha tudo sẽs recordação sẽs mocidade quel casinha Nha casinha hoje ta-me bem longe li ness cidade d'arranha-céu vida léva-me pa ôte ladera mas agreste sem muto doçura Quel chalutera hoje ja v'ra lenha tuda ja muda, f'ca sô lembrança na meio dum mar de f'maça e casarona nha casinha ja' me perdẽ naquel ladera surgi um novo cidade e ondẽ nha casinha Oh nha casinha, ondẽ bô ta pa nha casinha ja' me qu'rẽ volta ondẽ nha casinha... |