| Versione finlandese di Brita Polttila
|
WSPOMNIENIE O MARII A. | MARIE A:N MUISTO |
| |
Owego dnia w modrym miesiącu wrześniu | Syyskuussa kerran sinenkuultavassa |
W ciszy pod drzewem młodej śliwy | vaieten alla nuoren luumupuun |
W ramionach mych tę cichą, bladą miłość | syliini suljin kainon lemmittyni |
Jak sen uroczy tuliłem – szczęśliwy. | ja huulillani tunsin hennon suun. |
Nad nami obłok stał na letnim niebie, | Ja päämme päällä, taivaan kirkkaudessa |
Długom oderwać nie mógł odeń wzroku – | ui pilvi jota pitkään seurasin. |
Tak biały był i tak wysoko bardzo. | Se oli valkoinen ja ylettömän korkealla |
A gdym wzniósł oczy, było po obłoku. | ja häipyi pois kun sitä katselin. |
| |
Od dnia owego cicho przepłynęło | On siitä nyt jo monen monta kuuta |
Pomimo nas tak wiele już miesięcy | hitaasti menneisyyteen vierinyt. |
I drzewa śliw na pewno dawno ścięto. | Kai luumupuut on kaadettu ja kysyt ehkä: |
Chcesz wiedzieć coś o tej miłości więcej? | miten on rakkauteni laita nyt? |
Powiem: przypomnieć sobie jej nie mogę, | Ja vastaan näin: en muista sitä enää |
Lecz nie zaprzeczam, że wiem o kim mowa. | vaan tiedän kyllä mitä tarkoitat. |
Ale jej twarzy, wierz mi, nie pamiętam, | Jos kasvot ovat poissa mielestäni, |
Wiem tylko to, żem wtedy ją całował. | enemmän muistan, muistan suudelmat. |
| |
O pocałunkach zapomniałbym także, | Ja suudelmatkin unohtanut oisin |
Gdyby nie było owego obłoku. | jos taivaalla ei ollut pilveä. |
Pamiętam go i będę już pamiętał – | Sen muistan kyllä, muistan ikuisesti |
Tak biały był i płynął tak wysoko. | niin vitivalkoisen niin ylhäällä. |
Te śliwy może jeszcze teraz kwitną, | Kukoistaa voivat vielä luumupuut; |
Owa kobieta może po raz siódmy matką. | on nainen ehkä äiti lapsen seitsemän. |
Lecz obłok ten kwitł tylko minut parę, | Vain pilvi yksin kukki hetken verran, |
A gdym wzniósł oczy, już unosił wiatr go. | kun katsoin ylös, näin sen häipyvän. |