Language   

Wiegenlieder einer proletarischen Mutter

Bertolt Brecht
Back to the song page with all the versions


Traduzione finlandese / Finnish translation / Traduction finnoise...
КОЛЫБЕЛЬНЫЕ ПЕСНИ

Когда я тебя рожала, твои братья выли,
Они просили супу, а где было взять суп?
Когда я тебя рожала, за свет платить было нечем,
Мир, в который пришел ты, на освещенье был скуп.

Покуда тебя носила во чреве,
С твоим отцом о тебе говорила мать,
Но на доктора не было денег. Деньги
Нам нужны были, чтобы не голодать.

Когда ты родился, даже надежды
На работу и хлеб не осталось у нас.
Но сказано было у Маркса и Ленина,
Чего добьется рабочий класс.

Когда я тебя носила,
Трудно нам было. И тот,
Кого ношу, говорила я,
В мир нехороший войдет.

И вот я тогда решила,
Чтоб мир

добра не затмил,
Тот, кого я ношу, обязан
Улучшить недобрый мир.

За забором горой рос уголь,
Ну, что же, сказала я,
Тот, кого я ношу под сердцем,
Добудет для нас угля.

Я видела хлеб за витриной,
Он был бедным не по зубам
Но сказала я: тот, кого я ношу,
Добудет хлеба и нам.

А они послали отца на войну,
Чтобы там его погубить.
Тот, кто в чреве моем, говорила я,
Так не даст с собой поступить.

Когда я тебя носила,
Говорила часто себе самой:
Ты, кого я ношу под сердцем,
Будь отважен и тверд душой.

Тебя родила я. На это
Отвага нужна и борьба.
И это была победа –
Взять и родить тебя.

Дитя мое, Блюхер и Мольтке
Не побеждали так.
Перед битвою за пеленки,
Ватерлоо – просто пустяк.

Хлеб, глоток молока – сраженья,
За тепло бесконечный бой.
И, не ведая пораженья,
День и ночь я дралась с бедой.

Бедствовать мне пришлось немало,
Чтобы ломтик хлеба достать,
Побеждать пришлось генералов,
Против танков пришлось стоять.

Человека растить не просто.
Если ж вырастешь, мой малыш,
Вместе с нами будешь бороться,
И верю, что победишь!

Мой сын, чтобы с тобою в грядущем не сталось,
Они уже теперь наготове и подняли дубье.
Так что тебе, мой сын, на этой земле осталось
Мусорная свалка, и то отнимают ее.

Мой сын, позволь, я скажу тебе, и ты верь мне,
Что тебя ожидает жизнь, схожая лишь с чумой.
Но не для того я носила тебя во чреве,
Чтобы ты спокойно смирялся с этой судьбой.

То, чего не достиг, не считай, что тебе не под силу,
То, чего не дают, сам добудь, иди напролом.
Не для того я под сердцем тебя носила,
Чтобы когда-нибудь ты ночевал под мостом.

И когда я ночью лежу в бессоннице частой,
С тревогой вслушиваюсь в дыханье твое,
Они, должно быть, планируют войны с твоим участьем,
Но я хочу, чтобы ты не попался на их вранье.

Твоя мать, мой сын, никогда тебе внушала,
Что ты из особого теста и подобных нету нигде,
Но не для того я носила тебя и рожала,
Чтобы ты за колючей проволокой рыдая молил о воде.

Сын мой, держись рядом с тем, кто тебе подобен,
Чтобы ваша сила развеяла в прах врагов.
Ты, мой сын, и я, и все те, кто нам с тобой подобен,
Своего добьемся, ставши рядом бок о бок,
Чтобы не было отныне людей двух сортов.
TYÖLÄISÄIDIN KEHTOLAULUJA

I

Oli ilman sinuakin
meillä monta ruokittavaa ennestään.
Oli kylmä, oli nälkä, kaasunkin ne katkaisivat,
varhain tottua sait pimeään.

Ei, et tullut toivottuna,
vaan kun ruoka meiltä joka pennin vei,
pakko sinut oli ottaa, sillä rahaa lääkärille
meiltä liiennyt ei.

Sinun syntymäsi aikaan
oli mennyt kaikki toivo leivästä ja työstä.
Ja vain Marx ja Lenin meille työläisille voivat
tietä näyttää yöstä.

II

Olit tulossa vasta,
ei ollut meillä helppoa silloinkaan.
Minä sanoinkin usein:
tämä lapsi tulee huonoon maailmaan.

Minä päätin, että tätä lasta
ei maailma harhaan vie.
Jotta hän voi näyttää kerran,
mistä parempaan käy tie.

Näin hiilivuoret ja tiesin,
että lietemme kylmäksi jää.
Ja minä päätin: kerran ne hiilet
vielä sinuakin lämmittää.

Näin leipää ikkunoissa,
sitä nälkääni saanut en.
Ja minä päätin, että vielä kerran
sinä murtaisit leivän sen.

Kun odotin sinua silloin,
minä päätin, totta se on,
että kun olet syntynyt kerta,
sun on oltava taipumaton.

III

Joka askeltas alkanutta
on vaikeus varjonnut.
En voittaja vielä, mutta
monet taistelut taistellut.

Teot voittajakenraaleitten,
ovat leikkiä rinnalla sen,
päivä arkisten askareitten,
kun on taistelu hirmuinen.

Sotasaaliin suunnattomankin,
saa hetkessä kalpenemaan
palan leipää teille kun hankin,
teidät kylläisiksi kun saan.

Maja lämmin on loistava voitto,
kuin vallattu vihollismaa,
turva huomisen kangastus loitto,
jota kiinni et koskaan saa.

Vaan kun sinut poikani pienen,
minä suureksi kerran saan,
niin riveihin luokkani annan,
minä soturin voimakkaan.

IV

Mitä ikinä sinusta tulla voisi,
niin patukat sun varaltasi valmiit jo on.
Sillä tässä elämässä eivät herrat soisi
sun osaksesi kuin tunkion, joka sekin täynnä on.

Poikani anna, kun äitisi kertoo,
ruttoa muistuttavat olot nää.
Mutta en sua synnyttänyt sitä varten,
että se sais sua rauhassa miellyttää.

Mitä sulla ei ole, älä luovu siitä,
mitä sä et saa, sitä vaadi sä ain'.
Minä sinun äitisi en sua tehnyt,
että saisit yösijan siltain alta vain.

Ehkä sä et ainesta ole erikoista,
mull' ei ole rahaa sulle, ei hartauteen.
Mutta sinuun minä luotan, kun toivon, ettet
työttömien jonoihin joudu ja kurjuuteen.

Kun lepään öisin vierelläs' ja valvon,
sinun pienet nyrkkisi tunnen vaan.
Sulle suunnitellaan jo varmaan taisteluita.
Mitä minä teen, ettet usko heidän kurjia valheitaan?

Äitisi ei ole sulle uskotellut,
että jotain erikoista olisit.
Mutta ei sua puutteessa hoidettu myöskään,
että vielä piikkilankaan jäisit ja vettä huutaisit.

Kaltaistesi rinnalla poikani seiso,
niin heidän mahtinsa kuin pöly leviää.
Sillä sun sekä mun, sekä vertaisiemme
on yhdessä voitava saada aikaan,
ettei tässä maailmassa kahdenlaisia ihmisiä ois,
ettei tässä maailmassa kahdenlaisia ihmisiä ois.


Back to the song page with all the versions

Main Page

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org