מײַן שטעטעלע בעלז
Isa Kremer / איזאַ קרעמערOriginal | Versione polacca di un autore anonimo incisa nel 1935 da Adam... |
מײַן שטעטעלע בעלז אַז איך טו מיר דערמאָנען מייַנע קינדערשע יאָרן, פּונקט ווי אין אַ חלום זעט דאָס מיר אויס. ווי זעט אויס דאָס הייזעלע, וואָס האָט אַמאָל געגלאַנצט, צי וואַקסט נאָך דאָס ביימעלע, וואָס איך האָב פֿאַרפֿלאַנצט? אוי, אוי אוי בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, מייַן היימעלע, וווּ איך האָב מייַנע קינדערשע יאָרן פֿארבראַכט. בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, אין אָרעמען שטיבעלע, מיט אַלע קינדערלעך דאָרט געלאַכט. אוי, יעדן שבת פֿלעג איך לויפֿן מיט אַלע ייִנגעלעך צוגלייַך צו זיצן אונטער דעם גרינעם ביימעלע, לייענען בייַ דעם טייַך, אוי אוי אוי בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, מייַן היימעלע וווּ כ´האָב געהאַט די שיינע חלומות אַ סך. דאָס שטיבל איז אַלט, באַוואַקסן מיט מאָך דאָס שטיבל איז אַלט, אין פֿענצטער קיין גלאָז דאָס שטיבל איז אַלט, צעבויגן די ווענט, איך וואָלט שוין זיכער דאָס ווידער ניט דערקענט אוי, אוי אוי בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, מייַן היימעלע, וווּ איך האָב מייַנע קינדערשע יאָרן פֿארבראַכט. בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, אין אָרעמען שטיבעלע, מיט אַלע קינדערלעך דאָרט געלאַכט. אוי, יעדן שבת פֿלעג איך לויפֿן מיט אַלע ייִנגעלעך צוגלייַך צו זיצן אונטער דעם גרינעם ביימעלע, לייענען בייַ דעם טייַך, אוי אוי אוי בעלז, מייַן שטעטעלע בעלז, מייַן היימעלע וווּ כ´האָב געהאַט די שיינע חלומות אַ סך | MIASTECZKO BEŁZ Pamiętam temu dwadzieścia już lat, gdym szedł w daleki nieznany świat, me oczy były tak pełne łez, gdym żegnał mój rodzinny Bełz. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, Maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, ach ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił. Wspomnienia jasnych lat minionych tak mi drogie są, biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie. Dziś kiedym wrócił nie poznał mnie nikt, mej lubej nie ma i dom mój znikł, przywitał jeno mnie obcy zgiełk, więc ty żeś to mój dawny Bełz. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, Maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, ach ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił. Wspomnienia jasnych lat minionych tak mi drogie są, biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie. I znów stąd idę, jak szedłem już raz, me serce w piersi, jak ciężki głaz. Nie znajdę nigdy ojczystych stron i tęsknić będę, aż po zgon. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, Maleńka mieścina, gdzie moja rodzina i dom mój był. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, ach ileż to razy nad rzeczką jam marzył, o szczęściu śnił. Wspomnienia jasnych lat minionych tak mi drogie są, biedne serce me stęsknione boleśnie ranią i tną. Miasteczko Bełz, kochany mój Bełz, maleńka mieścina, gdzie moja jedyna kochała mnie... |