Jaromír Nohavica: Kometa [Spatřil jsem kometu]

GLI EXTRA DELLE CCG / AWS EXTRAS / LES EXTRAS DES CCG

Originale	Versione polacca di Andrzej Ozga
JAROMÍR NOHAVICA: KOMETA [SPATŘIL JSEM KOMETU]	KOMETA
Spatřil jsem kometu oblohou letěla	Ujrzałem Kometę ze złotym warkoczem,
chtěl jsem jí zazpívat ona mi zmizela	Zaśpiewać jej chciałem, zniknęła mi z oczu,
zmizela jako laň u lesa v remízku	Przez chwilę świeciła nad lasem, a potem,
v očích mi zbylo jen pár žlutých penízků	Zostały mi w oczach monety dwie złote.
Penízky ukryl jsem do hlíny pod dubem	Monety ukryłem w szczelinie pod dębem,
až příště přiletí my už tu nebudem	Gdy kiedyś powróci, gdzie indziej już będę,
my už tu nebudem ach pýcho marnivá	Gdzie indziej już będę, i duszą i ciałem,
spatřil jsem kometu chtěl jsem jí zazpívat	Ujrzałem kometę, zaśpiewać jej chciałem.
O vodě o trávě o lese	O lesie, o trawie, o wodzie,
o smrti se kterou smířit nejde se	O śmierci, co po każdego przychodzi,
o lásce o zradě o světě	O miłości, o zdradzie, o świecie,
a o všech lidech co kdy žili na téhle planetě	O wszystkich ludziach, co żyli tu, na tej planecie.
Na hvězdném nádraží cinkají vagóny	Jak nocne pociągi po niebie mkną gwiazdy,
pan Kepler rozepsal nebeské zákony	Pan Kepler ustalił ich rozkład jazdy,
hledal až nalezl v hvězdářských triedrech	Odnalazł wpatrzony w gwiaździste przestrzenie,
tajemství která teď neseme na bedrech	blask tej tajemnicy, co nam jest jak brzemię.
Velká a odvěká tajemství přírody	Cień wiecznie tajemnej reguły w przyrodzie,
že jenom z člověka člověk se narodí	Że tylko z człowieka, człowiek się narodzi,
že kořen s větvemi ve strom se spojuje	Pniem drzewa z gałęzią wciąż łączy się korzeń,
krev našich nadějí vesmírem putuje	Krew naszych nadziei wędruje przestworzem.
Spatřil jsem kometu byla jak reliéf	Ujrzałem kometę na niebie szerokim,
zpod rukou umělce který už nežije	Jak relief artysty z minionej epoki,
šplhal jsem do nebe chtěl jsem ji osahat	Sięgnąłem, by chwycić, zatrzymać przy sobie,
marnost mě vysvlékla celého donaha	I naraz poczułem, jak mały jest człowiek.
Jak socha Davida z bílého mramoru	Jak posąg Dawida wykuty w marmurze,
stál jsem a hleděl jsem hleděl jsem nahoru	Wciąż stałem, szukając Komety tam w górze,
až příště přiletí ach pýcho marnivá	Daremnie czekałem, gdy ona powróci,
my už tu nebudem ale jiný jí zazpívá	Mnie już tu nie będzie, kto inny zanuci...
O vodě o trávě o lese	O lesie, o trawie, o wodzie,
o smrti se kterou smířit nejde se	O śmierci, co po każdego przychodzi,
o lásce o zradě o světě	O miłości, o zdradzie, o świecie,
bude to písnička o nás a kometě	Piosenka będzie o nas i Komecie.