The House of the Rising Sun
Anonymous
| Versione ceca di Zdeněk Borovec, interpretata da Jaromír Mayer | |
| DOM WSCHODZĄCEGO SŁOŃCA W epoce dzieci kwiatów, Miłości i LSD. Najlepszy z dobrych światów znów, O szczęściu naiwnie śni. Dom słońca wschodzącego, Modlitwa, skowyt i hymn. Ochraniał ode złego świat, Choć Bóg nie mieszkał już w nim. Nie mieszkał, ale wpadał, By tanie wino tu pić. I o swym Synu gadał wciąż, Co też człowiekiem chciał być. Też piękne miał marzenia, I na gitarze tez grał. Udzielał rozgrzeszenia w krąg, Lecz życia jak śmierci się bał. Najlepiej z nas rozumiał, Ze Flower Power to dar. Żyć jednak tu nie umiał choć, Naprawdę był super star. Niósł krzyż poborowego, Na wojnę co wiecznie trwa. Zmartwychwstać dnia trzeciego chciał, Padł rozkaz, że zginąć ma. W Wietnamie, w Gdańsku, Pradze, W Angoli, na Tian'anmen, Przy Brandenburskiej Bramie śmierć Przerwała naiwny sen. W Czeczeni, w Kurdystanie, W Iraku i Nangar Khel. Trwa ludzi zabijanie ktoś, Umiera jak w filmie "Hair". Niewinnie, bezsensownie, W myśl prawa lub prawu wbrew. Na rozkaz podle, godnie świat, Przelewa wciąż ludzką krew. Dom wschodzącego słońca, Modlitwa, skowyt i hymn. Ostatnia Boga Ojca łza Nad światem pięknym i złym. | DŮM U VYCHÁZEJÍCÍHO SLUNCE Snad znáš ten dům za New Orleans, ve štítu znak slunce má, je to dům, kde lká sto chlapců ubohejch a v němž jsem zkejs' i já. Mé mámě Bůh dal věnem jen prát a šít blue jeans, táta můj se flákal jen sám po New Orleans. Bankrotář se zhroutil před hernou, jenom bídu svou měl a chlast, k putykám pak táh' tu pouť mizernou a znal jenom pít a krást. Být matkou, dám svým synům lepší dům, než má kdo z vás, ten dům, kde spím, má emblém sluneční, ale je v něm jen zima a chlad. Kdybych směl se hnout z těch kleští, pěstí vytrhnout tu mříž, já jak v snách bych šel do New Orleans a měl tam k slunci blíž. |
