The House of the Rising Sun
Anonymous
| Versione polacca di Sylwek Szweda [2005] | |
| W WIĘZIENNYM SZPITALU | DOM WSCHODZĄCEGO SŁOŃCA |
| W więziennym szpitalu na zgniłym posłaniu | Jest taki dom nad brzegiem morza, |
| Nieznany młodzieniec umiera, | Dom Wschodzącego Słońca, |
| Pierś mu się unosi w powolnym konaniu, | Nie pozwól mi zgubić się Boże, |
| Ach matko, ja syn twój, umieram. | Nie pozwól bym marnie w nim skończył. |
| W więziennym szpitalu siostrzyczka więzienna | Moja matka uszyła mi nowe jeansy |
| Młodemu więźniowi tłumaczy: | W kolorze błękitnego nieba, |
| "Ty wrócisz do ojca, ty wrócisz do matki, | Mój ojciec od lat był hazardzistą |
| Zakwitną ci róże i bratki". | I wszystko co miał to przegrał. |
| Gorączka się wzmaga, to znowu opada, | Jedyna potrzebna graczowi rzecz, |
| Wtem klawisz drzwi celi otwiera, | To walizka i płaszcz na zimę, |
| Chce powstać - nie może, łzy z oczu się leją | Szczęśliwy jednak tylko wtedy jest, |
| "Ach matko, ja syn twój umieram". | Kiedy porządnie wypije. |
| A ręce i nogi miał skute w kajdany, | Och, matko powiedz dzieciom swym, |
| Jak długo on nosił te pęta ?! | Niech tego nie robią co ja, |
| Wyrokiem sądowym na śmierć był skazany, | By w grzechu i biedzie nie musiały żyć |
| A wyrok sądu rzecz święta. | I by nagle nie trafił ich szlag. |
| O szóstej nad ranem wynieśli go z celi | Jedną nogą stoję na peronie, |
| I skuli go w ciemnej mogile, | Zaś drugą na stopniu wagonu, |
| Więźniowie jak stali, tak wszyscy płakali, | Za sobą wciąż ciągnę łańcuch i kulę, |
| Ich młodszy kolega nie żyje. | I nie wiem jak wrócić do domu. |
| W więziennej kaplicy dwie świece się palą, | Jest taki dom nad brzegiem morza, |
| Tam matka się modli o syna: | Dom Wschodzącego Słońca, |
| "Ach synu, ach synu, synu mój kochany | Nie pozwól mi zgubić się Boże, |
| Tyś umarł zakuty w kajdany!". | Nie pozwól bym marnie w nim skończył. |
