Mury
Jacek KaczmarskiOriginal | Belarusian version of the song "Mury" of Kaczmarski. |
MURY On natchniony i młody był, ich nie policzyłby nikt On im dodawał pieśnią sił, śpiewał że blisko już świt. Świec tysiące palili mu, znad głów podnosił się dym, Śpiewał, że czas by runął mur... Oni śpiewali wraz z nim: Wyrwij murom zęby krat! Zerwij kajdany, połam bat! A mury runą, runą, runą I pogrzebią stary świat! Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na wskroś serc i głów. Śpiewali więc, klaskali w rytm, jak wystrzał poklask ich brzmiał, I ciążył łańcuch, zwlekał świt... On wciąż śpiewał i grał: Wyrwij murom zęby krat! Zerwij kajdany, połam bat! A mury runą, runą, runą I pogrzebią stary świat! Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i czas, I z pieśnią, że już blisko świt szli ulicami miast; Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam! Kto sam ten nasz najgorszy wróg! A śpiewak także był sam. Patrzył na równy tłumów marsz, Milczał wsłuchany w kroków huk, A mury rosły, rosły, rosły Łańcuch kołysał się u nóg... Patrzy na równy tłumów marsz, Milczy wsłuchany w kroków huk, A mury rosną, rosną, rosną Łańcuch kołysze się u nóg... | МУРЫ Ён быў натхнёны і малады, Іх незьлічона было. Ён на плошчы вёў гарады Зь песьняй, што блізка сьвятло. І запальвалі сьвечкі яму, Плыў па-над плошчаю дым. Ён сьпяваў: зруйнуем турму! Яны сьпявалі за ім: Разбуры турмы муры! Прагнеш свабоды-то бяры! Мур хутка рухне, рухне, рухне — І пахавае сьвет стары! Ведалі словы на памяць — і сьпеў Несьлі па вуліцах так, Што кроў кіпела і гнеў кіпеў, І сэрцы стукалі ў такт. Білі ў сто тысяч далоняў — і рытм Ворагаў біў напавал. Ішлі на муры ва ўсім сьвеце старым… А ён усё граў і сьпяваў. Разбуры турмы муры! Прагнеш свабоды-то бяры! Мур хутка рухне, рухне, рухне — І пахавае сьвет стары! Так паўстаў шматтысячны рух, Воінаў цэлая раць, Можна помнікі зносіць і брук На камяні разьбіраць. Кожны адчуў — прыйшоў яго час Сілы аддаць барацьбе: Хто ня з намі — той супраць нас!.. Сьпявак быў сам па сабе. Глядзеў, як шчыльныя рады Зь ягонай песьняю ідуць, А песьня глухне, глухне, глухне… А муры растуць, растуць… |