Inghjustizia
L'ArcusgiOriginale | Traduzione galiziana / Galician translation / Traduction galicienne... |
INGHJUSTIZIA A l’alba, un nucente da li soi hè sradicatu Senz’un’ affollu è nisun’difesa. Torna una volta, l’onore hè sprizzatu E d’un populu sanu si sente l’offesa. C’hè tanti feriti e tant’inghjuliati Ch’in lu mondu sanu si sò pisati I diritti di l’omi a caternu lampati Omi di gran’valore, sò stat’imprigiunati. Soffia in lu mondu u ventu d’inghjustizia Corre ‘ssu velenu, si sparghje pianu pianu Invad’e nazione, scacci’a demucrazia Calpighja u dirittu, avillisce l’umanu. Stati arganti li vostri malfatti Li vostr’assassinii seranu svilati Truverette sempre di pettu à un’armata Un pugnu pisatu per stangavvi a strada Di populu l’idea ùn si po’ inchjustrà Un s’azzitt’una voce chi mughja libertà Più cresce a ripressione, più lotta piglia forza Un si sguass’una storia, ùn si schis’una lingua. Soffia in lu mondu u ventu d’inghjustizia Corre ‘ssu velenu si sparghje pianu pianu Invad’e nazione, scacci’a demucrazia Calpighja u dirittu, avillisce l’umanu. I muri di u putere dumane cascheranu Di li populi cechi l’ochji s’apreranu Smariscerà lu bughju è u lume sbucerà U soffiu di’a rivolta tandu sventulerà. Soffia in lu mondu u ventu d’inghjustizia Corre ‘ssu velenu, si sparghje pianu pianu Invad’e nazione, scacci’a demucrazia Calpighja u dirittu, avillisce l’umanu Soffia in lu mondu u ventu d’inghjustizia Corre ‘ssu velenu, si sparghje pianu pianu Ma leva la sumenta e fiurisce la via Chi ci porta si sà, versu’a demucrazia. | Injustiça Ao alvorecere, um inocente é tirado da sua familha Sem tere agarimo nem defesa nenhumha. Mais umha vez, o honore é menosprezado E. dum povo inteiro, sinte-se a xenreira. Hão tantos laidados e doestados, Que o mundo inteiro revoltou-se; Os direitos do homem foram profanados; Homens de grande valia foram apresados. Afla no mundo um vento de injustiça, A peçonha escoa, espalha-se devagar, Invade a naçom, inquina a democracia Espezinha os direitos, avilta ao sere humão. Estados arrogantes, as vossas malfeições, Os vossos assassínios serão revelados, Atoparedes sempre um exército à vossa frente, Um punho erguido para fechar-vos a estrada. A ideia dum povo nom pode sere encarcerada, Nom pode-se silenciare uma voz que recrama ceivia. Quanto meirande é a repressom, mais força ganha a loita; Nom apaga-se umha estória, nom ignora-se umha fala. Afla no mundo um vento de injustiça, A peçonha escoa, espalha-se devagar, Invade a naçom, inquina a democracia Espezinha os direitos, avilta ao sere humão. Os muros do podere, amanhã se esboroarão; Os olhos cegos do povo, abertos serão Se esvairá a fusquidom e o lume nitescerá E a ventania da revolta, entom soprará. Afla no mundo um vento de injustiça, A peçonha escoa, espalha-se devagar; Invade a naçom, inquina a democracia Espezinha os direitos, avilta ao sere humão. Afla no mundo um vento de injustiça, A peçonha escoa, espalha-se devagar. Mas goma a semente e chorece a via Que leva-nos, sabemos, para a democracia. |