Wiersze wojenne
Krzysztof Kamil Baczyński| “Niebo złote ci otworzę” tradotta in inglese da Bill Johnston | |
NIEBO ZŁOTE CI OTWORZĘ Niebo złote ci otworzę, w którym ciszy biała nić jak ogromny dźwięków orzech, który pęknie, aby żyć zielonymi listeczkami, śpiewem jezior, zmierzchu graniem, aż ukaże jądro mleczne ptasi świt. Ziemię twardą ci przemienię w mleczów miękkich płynny lot, wyprowadzę z rzeczy cienie, które prężą się jak kot, futrem iskrząc zwiną wszystko w barwy burz, w serduszka listków, w deszczów siwy splot. I powietrza drżące strugi jak z anielskiej strzechy dym zmienię ci w aleje długie, w brzóz przejrzystych śpiewny płyn, aż zagrają jak wiolonczel żal - różowe światła pnącze, pszczelich skrzydeł hymn. Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne - obraz dni, które czaszki białe toczy przez płonące łąki krwi. Jeno odmień czas kaleki, zakryj groby płaszczem rzeki, zetrzyj z włosów pył bitewny, tych lat gniewnych czarny pył. | I'LL OPEN FOR YOU A GOLDEN SKY I'll open for you a golden sky where the white thread of silence is, like a great nut with sound inside which breaks in two that it might live through small green leaves, the song of lakes, the music that the twilight makes, until its milky kernel's shown by the birdlike dawn. I'll turn for you the unyielding land into the soft and gracious flight of thistledown; from objects rend shadows arching their spines like cats, fur glistening; they'll fold it all into the hearts of leaves, into storm-hues, the gray rains' tangled knot. And trembling streams of air like smoke from angels' cottages I'll turn for you into long lanes; I'll make the liquid song clear birches sing until they play, like the lament of cellos, in pink shoots of light, an anthem of bees' wings. Only from my eyes take out this stabbing shard of glass--the days' image, by which white skulls are brought over meadows of blood ablaze. Only change the cripple's time, cover the gravestones with a cloak of river, the dust of battle wipe from my hair, those angry years' black dust. |
