Sonet 66 (Tired With All These, for Restful Death I Cry)
William Shakespeare| Versione polacca: Stanisław Barańczak | |
LASSÉ DE TOUT, J'INVOQUE LE REPOS DE LA MORT Lassé de tout, j'invoque le repos de la mort : lassé de voir le mérite né mendiant, et la pénurie besoigneuse affublée en drôlerie, et la foi la plus pure douloureusement violée, Et l'honneur d'or honteusement déplacé, et la vertu vierge brutalement prostituée, et le juste mérite à tort disgracié, et la force paralysée par un pouvoir boiteux, Et l'art bâillonné par l'autorité, et la folie, vêtue en docteur, contrôlant le talent, et la simple loyauté traitée de simplicité, et le Bien captif serviteur du capitaine Mal... Lassé de tout cela, je voudrais m'y soustraire, si pour mourir je ne devais laisser seul mon amour. | SONET LXVI W śmierć jak w sen odejść pragnę, znużony tym wszystkim: Tym, jak rzadko zasługę nagradza zapłata, Jak miernota się stroi i raduje zyskiem, Jak czystą ufność krzywdzi wiarołomstwo świata, Znużony - odejść pragnę; lecz chęć w sobie dławie: Jeśli umrę, sam na sam ze światem cie zostawię. Jak hańba blask honoru rychło brudem maże, Jak żądza na złą droge dziewiczość sprowadza, Jak zacność bezskutecznie odpiera potwarze, Jak moc pospólną trwoni nieudolna władza, Jak sztuce zatykają usta jej wrogowie, Jak naukę w pacht biorą ignorantów stada, Jak prostą prawdomówność głupotą się zowie, Jak dobro złu na sługę najwyżej się nada. Znużony - odejść pragnę; lecz chęć w sobie dławie: Jeśli umrę, sam na sam ze światem cie zostawię. |
