Le Père Noël et la petite fille, incl.Leggenda di Natale; La canzone di Marinella; Bocca di Rosa
Georges Brassens| Original | La versione polacca di Krzysiek Wrona |
| LE PÈRE NOËL ET LA PETITE FILLE, INCL.LEGGENDA DI NATALE; LA CANZONE DI MARINELLA; BOCCA DI ROSA Avec sa hotte sur le dos Avec sa hotte sur le dos Il s'en venait d'Eldorado Il s'en venait d'Eldorado Il avait une barbe blanche Il avait nom "Papa Gâteau" Il a mis du pain sur ta planche Il a mis les mains sur tes hanches Il t'a prom'née dans un landeau Il t'a prom'née dans un landeau En route pour la vie d'château En route pour la vie d'château La belle vie dorée sur tranche Il te l'offrit sur un plateau Il a mis du grain dans ta grange Il a mis les mains sur tes hanches Toi qui n'avais rien sur le dos Toi qui n'avais rien sur le dos Il t'a couverte de manteaux Il t'a couverte de manteaux Il t'a vêtue comme un dimanche Tu n'auras pas froid de sitôt Il a mis l'hermine à ta hanche Il a mis les mains sur tes hanches Tous les camées, tous les émaux Tous les camées, tous les émaux Il les fit pendre à tes rameaux Il les fit pendre à tes rameaux Il fit rouler en avalanches Perles et rubis dans tes sabots Il a mis de l'or à ta branche Il a mis les mains sur tes hanches Tire la bell', tir' le rideau Tire la bell', tir' le rideau Sur tes misères de tantôt Sur tes misères de tantôt Et qu'au-dehors il pleuve, il vente Le mauvais temps n'est plus ton lot Le joli temps des coudées franches On a mis les mains sur tes hanches | PIOSENKA MARINELLI Dzisiaj opowiem wam o Marinelli co ją porwały wiosną fale rzeki, lecz wiatr, który zobaczył jak jest piękna uniósł z topieli ją prosto do nieba. Nie znałaś bólu w swojej samotności i nie marzyłaś nawet o miłości, gdy książę bez korony i bez dworu po trzykroć zapukał w drzwi twojego domu. Miłosnym ogniem płaszcz jego czerwony, biały kapelusz światłem księżycowym, bezwiednie za nim poszłaś jak rusałka jak chłopiec co śledzi lot swego latawca. I lśniły w blasku słońca twoje oczy, gdy on całował usta twe i włosy, księżyc zaglądał w oczy twe zmęczone, gdy on na biodrach twych złożył swe dłonie. Uśmiechy były i było całowanie, potem już tylko chabrów wirowanie i modre oczy gwiazd które ujrzały jak drżysz pod wiatru i jego pocałunkami. Mówią że gdy do domu powracałaś, któż wie czemu cię rzeka przywołała, a on wracał pod drzwi twoje przez wiek cały i walił w nie śmierci twej nie dając wiary. Dla ciebie Marinello ta piosenka co gwiazdę zamieszkałaś u wrót nieba i tak jak wszystko to co najpiękniejsze krótko jak róża kwitłaś dzień tylko jeden i tak jak wszystko to co najpiękniejsze krótko jak róża kwitłaś dzień tylko jeden. |
