Lingua   

Le Père Noël et la petite fille, incl.Leggenda di Natale; La canzone di Marinella; Bocca di Rosa

Georges Brassens
Pagina della canzone con tutte le versioni


OriginaleLa versione polacca di "Bocca di Rosa" di Krzysztof Wrona
LE PÈRE NOËL ET LA PETITE FILLE, INCL.LEGGENDA DI NATALE; LA CANZONE DI MARINELLA; BOCCA DI ROSA

Avec sa hotte sur le dos
Avec sa hotte sur le dos
Il s'en venait d'Eldorado
Il s'en venait d'Eldorado
Il avait une barbe blanche
Il avait nom "Papa Gâteau"

Il a mis du pain sur ta planche
Il a mis les mains sur tes hanches

Il t'a prom'née dans un landeau
Il t'a prom'née dans un landeau
En route pour la vie d'château
En route pour la vie d'château
La belle vie dorée sur tranche
Il te l'offrit sur un plateau

Il a mis du grain dans ta grange
Il a mis les mains sur tes hanches

Toi qui n'avais rien sur le dos
Toi qui n'avais rien sur le dos
Il t'a couverte de manteaux
Il t'a couverte de manteaux
Il t'a vêtue comme un dimanche
Tu n'auras pas froid de sitôt

Il a mis l'hermine à ta hanche
Il a mis les mains sur tes hanches

Tous les camées, tous les émaux
Tous les camées, tous les émaux
Il les fit pendre à tes rameaux
Il les fit pendre à tes rameaux
Il fit rouler en avalanches
Perles et rubis dans tes sabots

Il a mis de l'or à ta branche
Il a mis les mains sur tes hanches

Tire la bell', tir' le rideau
Tire la bell', tir' le rideau
Sur tes misères de tantôt
Sur tes misères de tantôt
Et qu'au-dehors il pleuve, il vente
Le mauvais temps n'est plus ton lot

Le joli temps des coudées franches
On a mis les mains sur tes hanches
USTA RÓŻANE

Nazywano ją Usta Różane
miłością była ,była kochaniem,
nazywano ją Usta Różane
i miłość rozniecać jej było dane.

Kiedy z pociągu wysiadała
na małej stacji Święty Hilary
wszyscy natychmiast się zorientowali
że to nie misjonarz przybyły z oddali.

Są tacy co miłują z nudy
lub zawód taki sobie wybrali,
a ona z pasją się oddawała
wiedzą to dobrze ci co ją znali.

Lecz w takiej pasji łatwo przeoczyć
studząc swe żądze rozpalone
czy obiekt ów ma pożądania
serce kochliwe czy też może żonę.

Nie trzeba było długo czekać
a Usta Różane się nie nudziła,
by gniew gwałtowny ściągnąć na siebie
wyder co rybkę im podwędziła.

Ale kumoszki z małej wioski
nieskłonne są raczej by się wychylać
ich środki prewencji się ograniczały
do takich jak plotka czy inwektywa.

Wiadomo, że ludzie dają dobre rady
jak Jezus co mędrców napełniał trwogą,
wiadomo, że ludzie dają dobre rady
gdy złego przykładu już dawać nie mogą.

W ten oto sposób pewna stara baba
bez męża, dzieci i zimna jak żaba,
sprawą zajęła się nader ochoczo
troskliwą radą służąc i pomocą.

Te którym rogi przyprawiono
tymi słowami wspierała fachowo:
"Organy sprawę tę pościelową
uznają z pewnością za rozwojową".

Zaraz też poszły na komisariat
i wyżaliły się bez ogródek:
"Ta dziewka klientów ma już zbyt wielu
więcej niż sklepów sieci niektóre".

I przyjechało czterech żandarmów
w czapkach wysokich, w czapkach z piórami
i przyjechało czterech żandarmów
w czapkach wysokich, z pistoletami.

Choć czułe serce nie jest przecież
karabinierów mocną stroną
niemrawo jakoś w stronę pociągu
odprowadzali oskarżoną.

[Często gliniarze i karabinierzy
w swej służbie nie są nazbyt gorliwi
ale, że byli w galowych mundurach
wnet do pociągu ją doprowadzili.]


A tam na stacji byli już wszyscy
oczy spłakane, odkryte głowy,
a tam na stacji byli już wszyscy
zakrystian i komendant nowy.

Przyszli pożegnać się z tą jedyną
która bez roszczeń, która tak skromnie,
przyszli pożegnać tę jedyną
co swym kochaniem dzieliła się hojnie.

Nad nimi żółty wisiał transparent
czarne litery, kreska prosta
mówiący: "Addio Różane Usta
wraz z tobą odchodzi błoga wiosna".

Ale wiadomość tak wyjątkowa
jak strzała z łuku mknie wypuszczona,
żadnej gazety jej nie potrzeba
z ust do ust pędzi niczym gazela.

I tak też było, że tłum ją witał
kwiatami na następnej stacji,
kto dwie godziny sobie rezerwował
kto słał całusa pośród owacji.

A nawet proboszcz, który nie gardził
efemerydą doczesnych pasji
pomiędzy: "Zmiłuj się nad nami
i namaszczeniem już ostatnim".

Tak z Marią Dziewicą w pierwszym rzędzie
podczas procesji się przechadzają
Usta Różane tuż za monstrancją
l'amore sacro e l'amor profano.










Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org