Lingua   

Банька по-белому

Vladimir Semënovič Vysotskij / Владимир Семёнович Высоцкий
Pagina della canzone con tutte le versioni


La versione in lingua uzbeca (usbecca) di Amirkul Karim (2005) A...
ŜVITBANEJO 

Hejtu do l’ ŝvitbanejon laŭ l’ blank-metod’:
tro malfruis la lum’ de l’ liber’.
La haladz’ liberigos min de l’ hipnot’,
paroladon fluigo sincer’.

Ŝvitbanejon ekhejtu, mastrinjo, por
ekardigu, flagrigu mi min.
Tie, sur ligna benko, mi pelos for
ĉiujn dubojn el mia anim’.
Mi ekĝuos ĝis perdo de hont’ kaj dec’,
akvo lavos min de l’ tempa krust’,
l’ memoraĵo de l’ kulto de l’ personec’,
jen, ekbluos maldekstre sur l’ brust’.

Hejtu do l’ ŝvitbanejon laŭ l’ blank-metod’:
tro malfruis la lum’ de l’ liber’.
La haladz’ liberigos min de l’ hipnot’,
paroladon fluigo sincer’.

Multo estas falinta da forst’ kaj fid’,
dum sopiris ni en bagn-azil’.
Sur la brust’, dekstraflanke - la manja vid’
kaj maldekstre - l’ stalina profil’.
Paradizon vizitis por longa temp’
mi pro mia sindona la fid’.
Modifiĝis je l’ viv’ sen esper’ kaj sent’
mia neimagebla stupid’.

Hejtu do l’ ŝvitbanejon laŭ l’ blank-metod’:
tro malfruis la lum’ de l’ liber’.
La haladz’ liberigos min de l’ hipnot’,
paroladon fluigo sincer’.

Jen, resonas al mi ĉe l’ matena rand’
al la frato pri help’ la petkri’:
la du belaj gardistoj for parta land’
veturigis min al Siberi’.
Kaj pli poste, en bagna barak-medi’,
forglutinte panpecon kun plor’,
la profilon tatuis ĉe l’ koroj ni,
ke li aŭdu batadon de kor’.

Ej, ne hejtu l’ banejon laŭ l’ blank-metod’...
tro malfruis la lum’ de l’ liber’.
La haladz’ liberigos min de l’ hipnot’,
paroladon fluigo sincer’.

Ho, ekskuis min de la rakonto trem’,
dubojn pelis vapor’ de l’ stultul’.
Post la frosta nebula pasinta temp’
min sobrigas la arda nebul’.
Ekbatadis la pensoj sub la krani’:
iĝis, ke vane stampis mi min!
Kao per kvasto betula vergfrapas mi
la heredon de l’ morna pasint’.

Ej, ne hejtu l’ banejon laŭ l’ blank-metod’...
tro malfruis la lum’ de l’ liber’.
La haladz’ liberigos min de l’ hipnot’,
paroladon fluigo sincer’.
OQCHA HAMMOM

Qizdir yorugʻ hammomin, beka,
Nurga tashna koʻp kezdin kecha.
Qaynok, bugʻ men badboʻyning balki
Tilimdagi tugunni yechar.

Bekam, menga hammomin qizdir,
Oʻzni oʻtga toblayin bu on.
Hu, kunjakda choʻzilgan koʻyn
Shubhalarga keltiray kiron!
Ortda qoldi sovuq changali,
Bas, deganga boʻlaman lohas,
Chal koʻskimda shaxsga sigʻinish
Zamonida chizilgan bir kas.

Qizdir yorugʻ hammomin, beka,
Nurga tashna koʻp kezdin kecha.
Qaynok, bugʻ men badboʻyning balki
Tilimdagi tugunni yechar.

Qancha ishonch, daraxt kuladi,
Qancha kaygʻu, yoʻl kechdik ingrab,
Chal koʻskimda oʻrtok Stalin,
Marinkaning ruxsori oʻngda.
Eh, orzuyu, e'tiqodim deb,
Jannat koʻrdim necha yil hursiz,
Nurafshon bir ahmoqligimga
Men almashdim umrimni – nursiz!

Qizdir yorugʻ hammomin, beka,
Nurga tashna koʻp kezdin kecha.
Qaynok, bugʻ men badboʻyning balki
Tilimdagi tugunni yechar.

Yordam soʻrdim akamdan picha,
Yodimda subh mahali birda,
Shunda ikki poʻrim koʻrikchi
Olib ketdi meni Sibirga,
Soʻng karyerda kilib yodini,
Koʻz yoshlanib, zax yeb jismlar,
Sezsin debmi dil faryodini
Qalb ustiga chizdik rasmlar.

Qizdir yorugʻ hammomin, beka,
Nurga tashna koʻp kezdin kecha.
Qaynok, bugʻ men badboʻyning balki
Tilimdagi tugunni yechar.

Eh, baysaqi qikoyat bois,
Bugʻ fikrin kuvar aqlimdan,
Sovuk kechmish yodidan qaynok
Quchogʻiga chorlaydi tuman.
Bandom boʻldim nohaq, begunoh,
Shu oʻy kelgach, tutmay otini,
Men-chi qayin shabbasi bilan,
Savaladim oʻtmish yodini.

Qizdir yorugʻ hammomin, beka,
Nurga tashna koʻp kezdin kecha!
Qaynok, bugʻ men badboʻyning balki
Tilimdagi tugunni yechar.

Bekam, menga hammomin qizdir,
Oʻzni oʻtga toblayin bu on.
Hu, kunjakda choʻzilgan koʻyn
Shubhalarga keltiray kiron!

ОҚЧА ҲАММОМ

Қанча ишонч, дарахт қулади,
Қанча қайғу, йўл кечдик инграб.
Чап кўксимда ўртоқ Сталин,
Маринканинг рухсори ўнгда.

Бекам, менга ҳаммомни қиздир,
Ўзни ўтга тоблайин бу он.
Ҳу, кунжакда чўзилган кўйи
Шубҳаларга келтирай қирон!
Ортда қолди совуқ чангали.
Бас, деганча бўламан лоҳас,
Чап кўксимда шахсга сиғиниш
Замонида чизилган бир кас.

Қиздир ёруғ ҳаммомни, бека,
Нурга ташна кўп кездим кеча.
Қайнок, буғ мен бадбўйнинг балки
Тилимдаги тугунни ечар.

Қанча ишонч, дарахт қулади,
Қанча қайғу, йўл кечдик инграб.
Чап кўксимда ўртоқ Сталин,
Маринканинг рухсори ўнгда.
Эҳ, орзую, эътиқодим деб,
Жаннат кўрдим неча йил ҳурсиз.
Нурафшон бир аҳмоқлигимга
Мен алмашдим умримни - нурсиз!

Қиздир ёруғ ҳаммомни, бека,
Нурга ташна кўп кездим кеча.
Қайноқ буғ мен бадбўйнинг балки
Тилимдаги тугунни ечар.

Ёрдам сўрдим акамдан пича,
Ёдимда субҳ маҳали бирда,
Шунда икки пўрим кўрикчи
Олиб кетди мени Сибирга.
Сўнг карьерда қилиб ёдини,
Кўз ёшланиб, зах еб жисмлар.
Сезсин дебми дил фарёдини
Қалб устига чиздик расмлар.

Қиздир ёруғ ҳаммомни, бека,
Нурга ташна кўп кездим кеча.
Қайноқ буғ мен бадбўйнинг балки
Тилимдаги тугунни ечар.

Эҳ, вайсақи ҳикоят боис,
Буғ фикрни қувар ақлимдан.
Совуқ кечмиш ёдидан қайноқ
Қучоғига чорлайди туман.
Вадном бўлдим ноҳақ, бегуноҳ,
Шу ўй келгач, тутмай отини,
Мен-чи қайин шаббаси билан
Саваладим ўтмиш ёдини.

Қиздир ёруғ ҳаммомни, бека,
Кўникайин нурга бу кеча!
Қайноқ буғ мен бадбўйнинг балки
Тилимдаги тугунни ечар.

Бекам, менга ҳаммомни қиздир,
Ўзни ўтга тоблайин бу он.
Ҳу, кунжакда чўзилган кўйи
Шубҳаларга келтирай қирон!


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org