| Originale | Versione greca di Gian Piero Testa |
| VA, PENSIERO | ΠΕΤΑΞΕ, ΣΚΕΨΗ |
| | |
| Va, pensiero, sull'ali dorate; | Πέταξε, σκέψη, με μαλαματένια φτερά |
| Va, ti posa sui clivi, sui colli, | Πέταξε, και κατέβα στις πλαγιές και στους λόφους |
| Ove olezzano tepide e molli | Εκεί που μοσχομυρίζουν τρυφεροί και ζεστοί |
| L'aure dolci del suolo natal! | Γλυκά οι άνεμοι της χώρας της πατρικής! |
| | |
| Del Giordano le rive saluta, | Του Ιορδάνη χαιρέτησε τις οχθές, |
| Di Sïonne le torri atterrate... | της Σιών των πύργων τ' απομηνάρια... |
| Oh mia patria sì bella e perduta! | Αχ, πατρίδα μου, όμορφη και χαμένη! |
| Oh membranza sì cara e fatal! | Αχ, θύμηση μοιραία κι αγαπητή! |
| | |
| Arpa d'or dei fatidici vati, | 'Αρπα χρυσή των προφητών θεοπνεύστων, |
| Perché muta dal salice pendi? | Απ' την ιτιά γιατί άλαλη κρεμιέσαι; |
| Le memorie nel petto riaccendi, | 'Αναψε ενθύμια στα στήθη μας πάλι, |
| Ci favella del tempo che fu! | Μίλησε μας για τα χρόνια παλιά! |
| | |
| O simile di Solima ai fati | Εσύ που μοίρασθηκες με Ιεροσολύμα τη μοίρα |
| Traggi un suono di crudo lamento, | να βγάλεις ήχους πανάγριας οδύνης. |
| O t'ispiri il Signore un concento | Ας σου εμπνεύσει ο Κύριος μελωδία, |
| Che ne infonda al patire virtù! | ανδρεία να μετεδώσει στον πόνο μας! |
