Ciamel amuur
Davide Van De Sfroos| Versione greca di Gian Piero Testa | |
| DIS-LE AMOUR ! | ΑΓΑΠΗ ΤΕΤΟΙΑ ΟΝΟΜΑΣΕ |
| Pour te donner le temps de fuir, le temps... J'ai tenté de les retenir avec ma belle jupe L'unique que j'avais en ce temps de guerre, | Καιρό για να σου δώσω για να γλυτώσεις με τη φούστα την καλή προσπάθησα να τους καθυστερήσω, την μοναδική που είχα σ' εκείνα χρόνια των πολέμων. |
| Pour te donner le temps d'arriver à la frontière Elle s'est levée cette jupe, belle jupe Même s'il n'y avait pas de vent, de vent... | Καιρό για να σου δώσει το σύνωρο για να περάσεις σηκώθηκε η φούστα μου κι αγέρας δεν φυσούσε. |
| Ils faisaient des choses que je n'aurais jamais imaginées, jamais Sans même ôter leurs bottes. J'avais... Peur, mais je disais : « Va-z-y ! », je disais... | Μου κάνανε απ' όλα που δε τα 'χα ξαναμαντέψει, άρβυλα ούτε βγάλανε, μα "άντε παιδιά" τους έλεγα και είχα φόβο. |
| Je regardais contre le mur les fusils posés, Et tous ces soldats, dans le fenil débraillés Et j'avais honte de regarder le clocher | Και κοίταγα τον τοίχο με τα όπλα ακουμπισμένα, μετρώντας όσους κακένιους χωράγανε στη μάντρα, κι απ' τη ντροπή δεν ήθελα το καμπαναριό να βλέπω. |
| Toi dis-le amour, Même si tu ne l'as jamais su Dis-le amour Même si je ne t'ai plus revu Dis-le amour, Dis-le amour, Dis-le amour … ou n'en dis pas plus ! | Αγάπη εσύ τέτοια ονόμασε μ' όλο που τ' αγνοείς ακόμα αγάπη τέτοια ονόμασε μ' όλο που δε σε είδα ήδη από τότε. Αγάπη τέτοια ονόμασε, αγάπη, λέω, αγάπη ...η τίποτα. |
| Il fut difficile de circuler dans le village Ils me condamnaient sans ambages Chaque nuit, quelqu'un venait à la grange. | Μου έπαιρνε αγωνία μεσ' στο χωριό βαδίζοντας, μ' εκείνους τους κατήγορους με αμίλητα τα μούτρα, και κάποιον τις νυχτιές γύρω απ' τη μάντρα τ' έβλεπα. |
| Et j'ai appris à me faire caillou À supporter presque tout À rouler stoïque sous leurs coups | Κι έμαθα εγώ να γίνω πέτρα, να υποφέρω όλες τις πατούσες, ανεπρόκοπη να κυλώ δίχως ουδεμιά γκρίνια. |
| Ils faisaient des choses que je n'aurais jamais imaginées, jamais Et avaient des sourires comme des couperets, couperets Et je ne pouvais dire mon secret, mon secret | Μου κάνανε απ' όλα που δε τα 'χα ξαναμαντέψει και ήτανε χαμόγελα σαν δίκοπα μαχαίρια και αδύνατο μου ήταν να πω πως είχα δίκαιο. |
| Ce n'est rien s'ils ont coupé ma chevelure Ce n'est rien s'ils ont brisé mon ombre, Si ce feu ne peut plus être mon âtre | Δεν πειράζει αν και τα μαλλιά τα κόψανε τα ειδικά μου, δεν πειράζει αν και τσακήτηκε η σκιά η ειδικὴ μου, εάν και αυτό το καλυβόσπιτο δεν μπορώ να το κρατήσω. |
| De combien de larmes j'ai mouillé ce foin Mais j'ai entendu dire que tu es bien Dans ce pays si lointain, ô, si loin | Με πόσα δάκρυα επότησα τα άχυρα ετούτα, όμως μαντάτα άκουσα που ωραία εσύ περνάς, έστω και σε ξένο τόπο μέσα στην ξενιτιά. |
| Toi, dis-le amour, même s'ils ne l'ont jamais compris S'il te plaît, dis-le amour Même si je ne te l'ai jamais dit Dis-le amour Dis-le amour … Dis-moi amour ! | Αγάπη εσύ τέτοια ονόμασε μ' όλο που ποτέ δε το 'χουν καταλάβει. Αγάπη τέτοια ονόμασε - είναι παρακάλια μ'όλο που ποτέ δε στο 'χω πει. Αγάπη τέτοια ονόμασε, αγάπη τέτοια ονόμασε ...αγάπη εμμένα ονόμασε. |
