| La versione interpretata da Nikos Xylouris:
|
ΤΑ ΛΌΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΌΝΙΑ ΤΑ ΧΑΜΈΝΑ | ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ |
| |
Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα | Τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα |
και τους καημούς που σκέπασε καπνός | και τους καημούς που σκέπασε καπνός |
η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα. | η ξενιτιά τα βρήκε αδελφωμένα |
Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα | Κι οι ξαφνικές χαρές που ήρθαν για μένα |
ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός | ήταν σε δάσος μαύρο κεραυνός |
κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα | κι οι λογισμοί που μπόρεσα για σένα |
| |
Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια | Και σου μιλώ σ' αυλές και σε μπαλκόνια |
και σε χαμένους κήπους του Θεού | και σε χαμένους κήπους του Θεού |
κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια | κι όλο θαρρώ πως έρχονται τ' αηδόνια |
με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια | με τα χαμένα λόγια και τα χρόνια |
εκεί που πρώτα ήσουνα παντού | εκεί που πρώτα ήσουνα παντού |
και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια | και τώρα μες στο κρύο και στα χιόνια |
| |
Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει | Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει |
παρασκευή το βράδυ στις εννιά | στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά |
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει. | κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει |
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει | Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει |
παρασκευή το βράδυ του φονιά | αυτός που δεν εγνώρισε γενιά |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει |
| |
Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο | Δεν ήτανε ρολόι σταματημένο |
σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό | σε ρημαγμένο κι άδειο σπιτικό |
οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω | οι δρόμοι που με πήραν και προσμένω |
Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω | Τα λόγια που δεν ξέρω σου τα δένω |
με τους ανθρώπους που 'δαν το κακό | με τους ανθρώπους που 'δαν το κακό |
και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο | και το 'χουν στ' όνομά τους κεντημένο |
| |
Αυτός που σπέρνει δάκρυα και τρόμο | Αυτός που σπέρνει δάκρυα και πόνο |
θερίζει την αυγή θανατικό | θερίζει την αυγή ωκεανό |
μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο. | μαύρα πουλιά τού δείχνουνε το δρόμο |
Κι έχει κρυφή πληγή κοντά στον ώμο, | Κι έχει τη ζωγραφιά κοντά στον ώμο, |
σημάδι μυστικό και ριζικό | σημάδι μυστικό και ριζικό |
πως ξέφυγε απ' ανθρώπους κι από νόμο | πως ξέφυγε απ' τον ʼAδη κι απ' τον κόσμο |
| |
Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει | Η μοίρα κι ο καιρός το 'χαν ορίσει |
παρασκευή το βράδυ στις εννιά | στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά |
κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει. | κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει |
Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει | Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει |
παρασκευή το βράδυ του φονιά | αυτός που δεν εγνώρισε γενιά |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει |
και του λαού την πόρτα να χτυπήσει. | και του καημού την πόρτα να χτυπήσει. |