רבקהלע די שבתדיקע
Paysakh Kaplan [Pesach Kaplan] / פסך קאַפּלאַן| Original | Versione italiana di Leoncarlo Settimelli |
| רבקהלע די שבתדיקע רבקהלע די שבתדיקע אַרבעט אין פֿאַבריק, זי שפּינט אַ פֿאָדעם נאָך אַ פֿאָדעמל, פֿלעכט צונױף די שטריק. אױ די געטאָ, די פֿינצטערע, דױערט אַזױ לאַנג, ‘װערט מײַן האַרץ פֿאַרומעט, טוט מיר אַזױ באַנק,’ זיצט זיך רבקהלע פֿון בענקשאַפֿט, אױ אױ אױ פֿאַרשמאַכט, װעגן איר טײַער הערשעלע שטענדיק נאָר זי טראַכט. ‘אױ װי ביטער איז אים דאָרט, פֿינצטער איז מיר דאָ, זינט פֿון יענעם שבת, זינט פֿון יענער שעה.’ זיצט זיך רבקהלע און טרײסט איר אײן-און-אײנציק קינד, ‘קומען װעט דער טאַטע, קומען װעט געשװינד. ברענגען װעט ער עסן, גאָר אַ סך ברױט.’ ניט געװוסט האָט רבקהלע אַז הערשעלע איז טױט. | RIVKELE DEL SABATO Rivkele del sabato che inizia il lunedì a intrecciare le sue corde nella fabbrica ogni dì e intrecciando la settimana passerà lento scorre il tempo col pensiero sempre là Rivkele del sabato che a casa tornerà quante lacrime stanotte sul cuscino verserà ed ad ognuna chiede su dimmi come sta ma nell'alba grigia la sirena chiama già Rivkele del sabato che intreccia i suoi perché i "chissà se qualche volta riuscirà a pensare a me e come starà e che vita che farà da quel freddo lager chissà mai se tornerà" Rivkele del sabato che chiamano così perché fu proprio di sabato che un grido si sentì e nel ghetto il passo straniero risuonò e il suo amore come tanti a casa non tornò |
