Lingua   

Γράμματα στον Μακρυγιάννη

Ilias Andriopoulos / Ηλίας Ανδριόπουλος
Pagina della canzone con tutte le versioni


Originale
ΓΡΆΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΆΝΝΗ

ΘΑ ΣΕ ΞΑΝΑΒΡΩ ΣΤΟΥΣ ΜΠΑΞΕΔΕΣ

Μόνο να γράφεις τ' όνομά σου
και 'κείνο το 'μαθες μισό
να συλλαβίζεις τα όνειρά σου
στο Άργος και στον Ιλισό

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς

Του κόσμου το στενό γεφύρι
θα το περάσουμε μαζί
θα 'ναι η καρδιά σου παραθύρι
τα λόγια σου παλιό κρασί

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες
τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς
και τσικουδιά στους καφενέδες
τα παλικάρια να κερνάς


ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Τ' αηδόνια πια δε θα 'ρθουν στην Ιθάκη
μα πέρασμα θα έχει η ζωή
ο κόσμος όλος είναι μια γιορτή
απ' τη Τριπολιτσά στο Δερβενάκι.

Της λησμονιάς το χόρτο δε φυτρώνει
στα Γιάννενα, στην Άρτα, στο Μωριά
σαν αγκαλιά και σαν κληματαριά
ο δεκαπεντασύλλαβος απλώνει.

Χωρίς ψωμί και δίχως καριοφίλι
μονάχος θα μιλήσεις στο Θεό
μια Κυριακή ξημέρωμα Βαγιών
εσύ φωτιά κι ο κόσμος το φιτίλι.


ΧΤΥΠΩ ΥΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Χτυπώ την πόρτα του θεού
χτυπώ του παραδείσου
βοριάς ήρθε και φύσηξε
κι άνοιξε την δική σου.

Όσα σκαλιά κι αν ανεβώ
κι όπου η καρδιά μου φτάνει
θα με κρατάει το χέρι σου
Χριστέ και Μακρυγιάννη.

Χτυπώ την πόρτα του θεού
σε μακρινό ξωκλήσι
μα δε μ' ακούει με το βοριά
και το κερί θα σβήσει.
ΜΟΥ ΠΕΣ ΦEΎΓΕΙΣ ΜΕΤΑΝAΣΤΗΣ

Μου `πες φεύγω μετανάστης
μια βραδιά Τετάρτης για την ξένη γη,
κι ήσουνα γυαλί σπασμένο
κι άστρο σκορπισμένο σε μικρή αυλή.

Σαν κερί που ανάβει τη ζωή μου καις
μ’ άφησες μονάχη στις ανηφοριές
κι έγινε μια νύχτα όλη η ζωή
τα ρεμπέτικά μας αναστεναγμοί.

Μού `πες φεύγω μετανάστης
μια βραδιά Τετάρτης για την ξένη γη,
κι άφησες πικρό σημάδι
μια ζωή ρημάδι δίχως αλλαγή.

Σαν κερί που ανάβει τη ζωή μου καις
μ’ άφησες μονάχη στις ανηφοριές
κι έγινε μια νύχτα όλη η ζωή
τα ρεμπέτικά μας αναστεναγμοί.





Traduzione italiana / Μετέφρασε στα ιταλικά / Italian translation / Traduction italienne
Gian Piero Testa 27-11-2010


MI DICESTI PARTO EMIGRANTE

Mi dicesti parto emigrante
un mercoledì sera per una terra straniera,
ed eri un vetro ridotto in frantumi
ed una stella sparpagliata in un cortiletto.

Come un cero che accende la mia vita bruci
mi lasciasti sola sopra le erte
e una notte tutta la vita coincise
con i nostri sospiri alla rebetica.

Mi dicesti parto emigrante
un mercoledì sera per una terra straniera
e lasciasti una segno amaro
una vita a pezzi senza rimedio.
Come un cero che accende la mia vita bruci
mi lasciasti sola sopra le erte
e una notte tutta la vita coincise
con i nostri sospiri alla rebetica.
Testo / Στίχοι / Lyrics / Paroles: Μάνος Ελευθερίου- Manos Eleftherìou
Musica / Μουσική / Music / Musique: Ηλίας Ανδριόπουλος - Ilìas Andriòpoulos
Interpreti / Ερμηνεία / Performed by / Interprétée par: Άλκηστις Πρωτοψάλτη- Alkìstis Protopsàlti
Album/Αλμπουμ/Album: Lettere a Makriyànnis/ Γράμματα στον Μακρυγιάννη kαι Aλλα Λαϊκa /Letters to Makriyànnis and other folk songs/Lettres à Makriyànnis et d’autres chansons populaires [1979]


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org