Smisurata preghiera
Fabrizio De AndréOriginal | Makroll su Gabbieri a Kabul in s'Afganistan. |
SMISURATA PREGHIERA Alta sui naufragi dai belvedere delle torri china e distante sugli elementi del disastro dalle cose che accadono al di sopra delle parole celebrative del nulla lungo un facile vento di sazietà di impunità Sullo scandalo metallico di armi in uso e in disuso a guidare la colonna di dolore e di fumo che lascia le infinite battaglie al calar della sera la maggioranza sta la maggioranza sta recitando un rosario di ambizioni meschine di millenarie paure di inesauribili astuzie Coltivando tranquilla l'orribile varietà delle proprie superbie la maggioranza sta come una malattia come una sfortuna come un'anestesia come un'abitudine Per chi viaggia in direzione ostinata e contraria col suo marchio speciale di speciale disperazione e tra il vomito dei respinti muove gli ultimi passi per consegnare alla morte una goccia di splendore di umanità di verità Per chi ad Aqaba curò la lebbra con uno scettro posticcio e seminò il suo passaggio di gelosie devastatrici e di figli con improbabili nomi di cantanti di tango in un vasto programma di eternità Ricorda Signore questi servi disobbedienti alle leggi del branco non dimenticare il loro volto che dopo tanto sbandare è appena giusto che la fortuna li aiuti come una svista come un'anomalia come una distrazione come un dovere | Makroll, su Gabbieri, arremonat a sa pàgini 131 de su lìbburu. M’amentu sa borta chi femu stètiu cassau, me in is bixinaus de Kabul, de una truma de sa pulima afgana. Iant abetiau po bòlliri biri su bàrriu de is duus gamellus abramius chi issu portàt fintzas a Peshawar, cun cillonis de bèndiri a is turistas. Iat amostau s’arricia de sa mercantzia e s’arrelativa licèntzia de cumèrciu. Ma unu sergenti cun is mustatzus niedhus, a furriotus e cìrdinus, abetiàt de bòlliri ponni sa manu intramesu de sa sedha e su batile chi amparàt is pegus. Iat agatau in totu is duus gamellus bèrtulas de pedhi de craba prenas de perdas pretziadas nimancu trabballadas. Po duas cidas fiat abarrau incotiu in presoni de una bidha de làcana, abetendi is detzidimentus de is otoridadis de Kabul. No dhu si dhu portànt che presoneri e andàt a papai, medas bortas, a domu de is bardianeris. Fuant personis de un’artividadi naturalli amesturada cun d-una stima e spontaneidadi e unu sentidu de uspidàgiu diaderus mannu. Ingudheni iat ascurtau is prus mellus e de no si porri scarèsciri istorias de is atòbius de is caravazas cun is sbandius muntanninus chi ndi calant de apitzu de montis niaus po spartzinai su tiarrori in is moris de is giaras de mesania. Iat fintzas scìpiu de is bardanas de is frassu derviscis, chi s’aprofitànt de is fèminas chi calànt a frùmini po s’àcua e dhas faiant dàbbilis cun longas fainas de amàntzia chi dhas lassànt unu pagu de mancu che amachiadas. Custa permanèntzia in d-una presoni de s’Afganistan, dh’iat permìtiu de s’acostumai cun d-unu de is pòpulus prus arestis e amàbbilis de sa terra. Is otoridadis dh’iant pregontau su pagamentu de is stangus po tramudai foras de sa natzioni is perdas pretziadas e dei is mandiaris papaus in s’ìnteris de sa presonia. Cun d-unu bàsidu tzacarrosu a cadeuna trempa, is cumpangius cosa sua e sa bardiania si fenta disispidaus de issu cun meda e bona sintzillidadi, chi iat tentu su sentidu de èssiri lassendi sa natzioni innui iat a pòtziu pònniri s’acabbu a sa vida de tramuda de issu e bìviri in mesu de chini intendiat, diaderus, che fradis, bividoris de unu mundu chi arremonada medas bortas che una stibba chi iat pèrdiu sa speràntzia de atobiai. Fiat innia, e issu dhu lassàt po sèmpiri. |